INLEVINGSVERMOGEN

In het vorige stukje zeg ik dat de documentaire over het leven van mijn collega-MS'er ook over mijn leven gaat. Omdat zijn situatie zo lijkt op die van mijzelf, kan ik me heel erg goed inleven in zíjn beperkingen, gevoelens, gedrag en wensen.

Maar je volledig inleven in iemands situatie is volgens mij absoluut onmogelijk en zelfs ongewenst. Ieder mens kan alleen zijn eigen leven léven.

Stél u zou mij persoonlijk kennen, of u kijkt naar het filmpje uit het vorige stukje, en u ziet onze worsteling met het leven, dan komen daarover ongetwijfeld emoties of gedachten bij u opborrelen. En u kunt zich misschien een beetje voorstellen wat bepaalde beperkingen met u zouden doen. 

Maar als je het niet zélf hebt meegemaakt, kán dat eigenlijk helemaal niet.

In mijn coachpraktijk heb ik van talloze mensen heel indringende verhalen gehoord. Goed luisteren en een redelijk groot inlevingsvermogen hielpen me bij de gesprekken. Maar hoe goed ik me ook kon verplaatsen in het leven van anderen, uiteindelijk ligt de grens van het volledig invoelen bij je eigen ervaringen.

De emoties die je voelt bij het zien of horen van het verhaal van iemand anders, zijn jouw éigen emoties. Jouw perceptie. Misschien zelfs jouw projectie.

"Ik kan me dat zo goed voorstellen....", dat vind ik dus niet een erg realistische reaktie op het verhaal van iemand. 

Stél, iemand is blind. Of doof. Ondanks ál mijn andere beperkingen kan ik me beslist niet voorstellen hoe dat zou zijn. Gelúkkig maar!

Gelukkig heeft ons inlevingsvermogen dus grenzen.....

Maar onze empathie leidt er wél toe dat we ons fysiek kunnen verplaatsen in iemand die bijvoorbeeld pijn heeft. Of gaapt. Lacht. Walgt, etc. 

Als je ziet dat iemand zich in de vingers snijdt, dan voel je dat als het ware in je eigen vinger. Je trekt je hand weg, houdt je adem in van de schrik en begint te gillen. 

Spiegelneuronen zijn de neurologische basis van empathie, sympathie en ons vermogen van iemand te houden. ‘Wie anderen niet intuïtief durft te vertrouwen, hun indrukken niet spontaan in zichzelf kan navoelen, gevoelens niet spiegelen kan, die heeft het zwaar in de liefde,’ schrijft Joachim Bauer in Warum ich fühle, was du fühlst.

Dat lijkt me erg waar.

Maar tegelijkertijd is het in een coachgesprek niet erg effectief om met een cliënt mee te huilen. 

Empathie, inlevingsvermogen, heeft dus voor- en nadelen. 

Het mooiste is het als je kunt schakelen tussen enerzijds je inleven in een ander mens en anderzijds bij jezelf blijven als dat verstandiger is.

En laten we a.u.b. nóóit meer die walgelijke vraag stellen of je liever doof of liever blind zou willen zijn.

Je wilt beide niet zijn!

http://www.psychologiemagazine.nl/web/Artikelpagina/Inlevingsvermogen-Voelen-wat-een-ander-voelt.htm

CITAAT:

If your emotional abilities aren't in hand, if you don't have self-awareness, if you are not able to manage your distressing emotions, if you can't have empathy and have effective relationships, then no matter how smart you are, you are not going to get very far.

Daniel Goleman

We need somebody who's got the heart, the empathy, to recognize what it's like to be a young teenage mom, the empathy to understand what it's like to be poor or African-American or gay or disabled or old - and that's the criterion by which I'll be selecting my judges.

Barack Obama

I always think that if you look at anyone in detail, you will have empathy for them because you recognize them as a human being, no matter what they've done.

Andrea Arnold

Artificial intelligence is growing up fast, as are robots whose facial expressions can elicit empathy and make your mirror neurons quiver.

Diane Ackerman

LOTGENOTEN

Toen een kleine twintig jaar geleden de neuroloog bij mij de ziekte MS vaststelde, gaf hij mij de folder van de ms-vereniging mee.  Zodat ik contact kon zoeken met lotgenoten. Nou had ik daar op dat moment totaal geen behoefte aan. Want ik was hoofd P&O in een sociale werkvoorziening, en had vanuit die funktie al in een heel andere hoedanigheid contact met MS-patienten.

En bovendien was ik altijd al meer van het zélf en alléén verwerken van moeilijke dingen. En het verwerken van deze boodschap was uiteraard een loodzware opgave.....

Je bent hulpverléner, en je weet dat je hulpbehoevend gaat worden!

Binnen mijn werk kwam ik daardoor ook in een heel andere positie. Ik zat ineens aan twéé kanten van de tafel. Húp, met het éne been in de begeleidende groep, en met het andere been in de doelgroep.

En dat terwijl de eerste uiting van mijn ziekte een zwabberbeen was. 

Nou zoek daar dan maar eens de balans in.

Dus dat lotgenotencontact: "Láát maar.....". Dat kon ik er echt niet bij hebben.

In die twintig jaar daarna is er veel gebeurd.

Schubs, een aantal keren ernstige complicaties, opnames in ziekenhuis en revalidatiecentrum, en talloze keren de strijd om weer "terug" te komen.

Terugkomen is altijd maar gedeeltelijk terugkomen. Inleveren dus. Geleidelijk aan. Maar in twintig jaar tijd kun je veel moeten inleveren. Bij mij is dat overigens gelukkig vooral beperkt gebleven tot lichamelijk funktieverlies. De cognitie is aardig in stand gebleven, het karakter niet heel erg veranderd, contacten met mensen zijn gebleven....

Daarom heb ik nog heel lang kunnen en willen werken. Vorig jaar moest ik erkennen dat het niet meer ging.

Dus, húp, met rolstoel en béide  benen naar die andere kant van de tafel.

Aan die kant ontstond ruimte om iets nieuws op te pakken: bijna dagelijks een stukje schrijven in mijn blog.

Er is een deur dichtgegaan, en daarna een raam weer open.

Het gaat dus góed met me.

Gisteren zag ik via mijn raam op de wereld, het internet, dat een collega-ms-patiënt weer terug is als columnist bij de ms-vereniging. Chris Veraart. Van zijn leven is een documentaire gemaakt. En die verbeeldt ook mijn leven. Want die  levens van ons zijn in talloze opzichten  heel erg vergelijkbaar! Dat is gewoonweg mooi om te zien en zó aangrijpend voor mij.....

Daarom: ter ere van hem, van mij, onze familie en vrienden én van ál die geweldige en bijzondere mensen van de thuiszorg die in ons leven gekomen zijn, hieronder de link van zijn laatste column en van zijn documentaire.

 De column:

http://www.msweb.nl/columns/chris-veraart/2086

De documentaire: "Het gaat slecht, maar verder gaat het goed":

http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1018239

CITAAT:

I know that in life there will be sickness, devastation, disappointments, heartache - it's a given. What's not a given is the way you choose to get through it all. If you look hard enough, you can always find the bright side.

Rashida Jones

When you have cancer, it's like you enter a new time zone: the Cancer Zone. Everything in the Tropic of Cancer revolves around your health or your sickness. I didn't want my whole life to revolve around cancer. Life came first; cancer came second.

Regina Brett

VISIOEN

"I have a dream......."

Elke keer weer als ik de speech van dominee King beluister, word ik er koud van en heb tranen van ontroering in mijn ogen.

Grote sprekers vertellen in mooie beelden....

Hun visie op de wereld.

Daarmee houden ze je aandacht vast van begin tot einde. Geen moment rust wordt je gegund. Kippenvel en kláárwakker!

De speech van King lijkt wel geboren te zijn in een visioen.

Zijn innerlijk beeld vertaald naar een wereldbeeld. Een visioen dat zijn visie wordt op over hoe de tijd de mensheid zal veranderen.

Over hoe het was,  het nú en de toekomst.

Óóit zal......

En met zijn tijdsperspectief-droom raakte hij zovelen, en veranderde hij hun blikveld en manier van kijken zodanig, dat de wereld er anders door ging uitzien. 

Dromen kunnen werkelijkheid worden!

Maar je moet wél eerst wakker worden om ze te kunnen realiseren.....

Er moet nog heel veel gebeuren voordat we zover zijn als in Martin Luther Kings' droom, maar de vooruitgang die is geboekt sinds zijn beroemde speech, geeft hoop. 

Laten we allemaal dromen over de manier waarop wijzelf het goede kunnen realiseren!

En dán wakker worden en dingen in gang zetten.

"Yes, we can!"

De speech van dominee Martin Luther King:

http://youtu.be/smEqnnklfYs

En de in het Nederlands vertaalde tekst:

http://www.beleven.org/verhaal/i_have_a_dream_door_martin_luther_king_jr

CITAAT:

Your vision will become clear only when you can look into your own heart. Who looks outside, dreams; who looks inside, awakes.

Carl Jung

All successful people men and women are big dreamers. They imagine what their future could be, ideal in every respect, and then they work every day toward their distant vision, that goal or purpose.

Brian Tracy

Keep your dreams alive. Understand to achieve anything requires faith and belief in yourself, vision, hard work, determination, and dedication. Remember all things are possible for those who believe.

Gail Devers

On every front there are clear answers out there that can make this country stronger, but we're going to break through the fear and the frustration people are feeling. Our job is to make sure that even as we make progress, that we are also giving people a sense of hope and vision for the future.

Barack Obama

The greatest achievement was at first and for a time a dream. The oak sleeps in the acorn, the bird waits in the egg, and in the highest vision of the soul a waking angel stirs. Dreams are the seedlings of realities.

James Allen

DROMEN

"Ik droomde dat ik langzaam leefde.....".

Ik droomde dat ik sliep....

Ik droomde dat ik droomde.....

Ik droomde dat ik wakker werd.....

Klaarblijkelijk dromen we erg veel. Vijf tot zeven dromen per nacht, die 5 tot 45 minuten kunnen duren. En waarvan we de meesten weer vergeten....

We dromen dus gemiddeld zo'n twee uur per nacht. Ik kan me dat niet voorstellen.... Want volgens mij slááp ik vaak nog minder uren.

De dromen die ik onthoud, zijn de dromen bij het 's ochtends wakker worden. 

Maar is er eigenlijk wel sprake van onthouden en vergeten?

Werkt ons bewustzijn als we slapen?

Want dat is toch nodig om te denken, en denken lijkt mij een noodzaak voor onthouden....

Of is het zo dat hersenen in de slaapstand voldoende aktief zijn om droombeelden om te zetten naar herinneringen? 

Maakt het dan eigenlijk nog wel iets uit, of we ons leven slapend of wakend doorbrengen? Als je leven bijvoorbeeld zo slaapverwekkend rustig is dat er bijna niets gebeurt,  dan kun je toch maar beter gewoon genieten van een rijk droom-leven?

Spannende dingen beleven?

Een romance met een knappe acteur. Vliegen naar de maan. Een treinreis met bizarre voorvallen. Een examen doen waar je niet voor geleerd hebt.

Als het maar geen nachtmerries worden....

Bij het ontwaken uit een droom heb ik er geen idee van hoe lang die heeft geduurd. Maar ook in waaktoestand is er regelmatig geen tijdsbesef. Wanneer je ergens zo in opgaat, dat je alles om je heen vergeet...

In zo'n moment van flow lijkt ook alles vanzelf te gaan. 

Het leven om je heen gaat dan zijn eigen gang, zonder dat jij daar deel van uitmaakt.

En tóch gebeurt er dan van alles.... 

Binnen de (on)draaglijke traagheid van het bestaan. 

A Dream of a Girl Before a Sunrise, Karl Brjoellov,  ca. 1830-1833

GEDICHTEN:

Tijd 

Ik droomde, dat ik langzaam leefde .... 
langzamer dan de oudste steen. 
Het was verschrikkelijk: om mij heen 
schoot alles op, schokte of beefde, 
wat stil lijkt. 'k Zag de drang waarmee 
de bomen zich uit de aarde wrongen 

terwijl ze hees en hortend zongen; 
terwijl de jaargetijden vlogen 
verkleurende als regenbogen ..... 
Ik zag de tremor van de zee, 
zijn zwellen en weer haastig slinken, 
zoals een grote keel kan drinken. 
En dag en nacht van korte duur 
vlammen en doven: flakkrend vuur. 

De wanhoop en welsprekendheid 
in de gebaren van de dingen, 
die anders star zijn, en hun dringen, 
hun ademloze, wrede strijd .... 
Hoe kón ik dat niet eerder weten, 
niet beter zien in vroeger tijd ? 
Hoe moet ik het weer ooit vergeten ? 

M. Vasalis

Uit: Parken en woestijnen. 

A  Dream Within A Dream

Take this kiss upon the brow!
And, in parting from you now,
Thus much let me avow-
You are not wrong, who deem
That my days have been a dream;
Yet if hope has flown away
In a night, or in a day,
In a vision, or in none,
Is it therefore the less gone?
All that we see or seem
Is but a dream within a dream.

I stand amid the roar
Of a surf-tormented shore,
And I hold within my hand
Grains of the golden sand-
How few! yet how they creep
Through my fingers to the deep,
While I weep- while I weep!
O God! can I not grasp
Them with a tighter clasp?
O God! can I not save
One from the pitiless wave?
Is all that we see or seem
But a dream within a dream?

Edgar Allan Poe

KONINGSDAG

Voor iemand van mijn leeftijd, die dus al ééuwen het woord "koninginnedag" heeft gezegd,  is het een enorme uitdaging om het woord "koningsdag" te gebruiken. En dat heeft niets te maken met een verborgen hang naar Beatrix, maar met een gewoonte die ik moet afleren.

Soms voel ik me net als een oude oma die de namen van al haar klein- en achterkleinkinderen niet kan onthouden. Maar al die koppies hebben wel iets bekends, dus ze weet: "Oh ja, dat is er één van mij....".

Ongeveer dát gevoel heb ik bij de Koninklijke familie. Ze voelen als míjn familie, omdat ze al vele generaties deel uitmaken van mijn leven. Ik ken alleen de namen van ál die achterneefjes en -nichtjes niet. 

Het zijn er gewoonweg te veel. 

Je herkent die koppies onmiddellijk, maar hoe ze nou ook al weer heten....

Ik voel heel veel respect en genegenheid voor het Koningshuis. De positie, rol en verantwoordelijkheid die mensen door geboorte min of meer opgelegd krijgen, en die ze zich vervolgens eigen weten te maken, en die hen onderscheidt van de rest van de wereld, maar waar tegelijkertijd de hele wereld een oordeel over heeft, vind ik een heel bijzondere.

Er is in Nederland geen enkele andere familie waar míjn familie zich zo verbonden mee weet. 

De portretten van generaties koningen en koninginnen voelen bijna nét zo vertrouwd als die van mijn eigen voorouders. Ze staan weliswaar niet bij mij thuis in de kast, maar verder zie je ze overal. Ik zie nog zo staatsieportretten van Juliana voor mijn geestesoog verschijnen en ik weet dat mijn moeder die van Wilhelmina en Emma nog kende.

Willem-Alexanders' staatsieportret is deze week onthuld. 

Eigenlijk zou ik best graag willen weten wat hij zelf daar van vindt. 

Hij heeft vast en zeker een persoonlijke voorkeur.

Ik vind het jammer dat het éne geschilderde portret te flets is en het andere te donker. Blijft de foto over als het mooiste resultaat.

Ik hoop dat er nog eens een portret van hem geschilderd wordt dat in het collectieve geheugen van Nederland blijft hangen, zoals de portretten van Beatrix mét hoed.

Fijne Koningsdag!

En nu een foto van mijn tante:

CITAAT:

He is happiest, be he king or peasant, who finds peace in his home.

Johann Wolfgang von Goethe

One's only rival is one's own potentialities. One's only failure is failing to live up to one's own possibilities. In this sense, every man can be a king, and must therefore be treated like a king.

Abraham Maslow

If the king loves music, there is little wrong in the land.

Mencius

To be a king and wear a crown is a thing more glorious to them that see it than it is pleasant to them that bear it.

Elizabeth I

VERNIEUWING

"Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg'.

Het wordt tijd voor nieuwe sociale structuren in de samenleving. De overheid zou moeten investeren in innovaties op dat gebied.

Vernieuwingen in de technologische-, bouw-, chemische-, agrarische- en productieprocessen vermarkten uiteindelijk zichzelf wel. En hebben daarom op de langere termijn minder subsidie nodig.

Zodra we uit de crisis komen zullen we echter merken dat de samenleving nieuwe eisen gaat stellen aan allerlei sociale structuren, van micro- tot macroniveau.

Wat ik persoonlijk steeds meer ervaar is, dat processen, diensten, producten, organisaties, overheden, regelgeving, gezinssamenstellingen, medische diagnostiek, informatisering, etc., etc., zó complex geworden zijn, dat de linkerhand niet meer weet wat de rechterhand doet.

We hebben té veel zgn specialisten en té weinig mensen die informatie bij elkaar brengen. Op álle niveaus in de samenleving. Het gevolg is totale verwarring, vervreemding en frustratie.

Té veel dingen gebeuren bij té veel organisaties dubbelop. En die organisaties houden zichzelf daarmee in stand.

Ze schermen informatie af, want stel je voor dat de burger daar lastige vragen over zou stellen.

Het gaat zelfs zo ver dat organisaties hun telefoonnummers niet openbaar maken. Het is vrijwel onmogelijk geworden om een méns van een organisatie aan de telefoon te krijgen.

De menselijke maat is volkomen aan het verdwijnen.

Als we niet een overbevolkte samenleving van ratten die elkaar afmaken willen worden, dan moet er iets gebeuren!

Balans gaan zoeken in technologische innovaties en sociale innovatie.

En dan bedoel ik niet die achterlijke ideeën uit de politiek die mantelzorg voorschrijven aan zieken en ouderen. Als je zúlke dingen roept, geef je er alleen maar blijk van volledig buiten de samenleving te staan.

Nee, we moeten het einde aan economische groei aangrijpen om terug te keren naar een overzichtelijker en inzichtelijker samenleving, waarbij we individuele burgers laten bijdragen naar fysieke, emotionele, psychische en economische draagkracht.

Breng die mensen bij elkaar, en er zullen mooie processen ontstaan!

Ik ken wel iemand die op dat gebied een innovatie-prijs verdient!

Een win-win-situatie.

Voor EJvN:)

CITAAT:

Well the protester I think is a very powerful thing. It's basically a mechanism of democracy that, along with capitalism, scientific innovation, those things have built the modern world. And it's wonderful that the new tools have empowered that protestor so that state secrets, bad developments are not hidden anymore.

Bill Gates

Learning and innovation go hand in hand. The arrogance of success is to think that what you did yesterday will be sufficient for tomorrow.

William Pollard

Imagination is not only the uniquely human capacity to envision that which is not, and therefore the fount of all invention and innovation. In its arguably most transformative and revelatory capacity, it is the power to that enables us to empathize with humans whose experiences we have never shared.

J. K. Rowling

"…ask not what your country can do for you--ask what you can do for your country." - John F. Kennedy

If you want something you've never had then you've got to do something you've never done.

ZELFCONTROLE

"Spoel je mond eens met suikerwater!"

Het blijkt namelijk te helpen bij bijvoorbeeld zwakke momenten tijdens het diëten. Het versterkt de zelfcontrole.

Ik ben opgegroeid in een tijd dat het gewaardeerd werd dat men zijn emoties en behoeftes onder controle hield. 

In de afgelopen jaren zijn we echter behoorlijk doorgeslagen naar de andere kant: het lijkt wel alsof álles getolereerd wordt: we zijn exhibitionisten geworden als het gaat om tonen van emoties op t.v., alle vuile was wordt buiten gehangen; van agressie op straat, op Twitter en in de sport kijken we niet meer op; jengelende kinderen in supermarkten en restaurants worden niet meer gecorrigeerd....

Het leven zit vol verleidingen.

Het korte-termijn voordeel verkiezen boven het lange-termijnvoordeel, lijkt vaak heel verlokkelijk, maar is zelden verstandig. 

Hoe groter je vermogen tot zelfcontrole, hoe groter de kans op toekomstig succes.

Zouden ouders die hun kinderen maar in alles hun gang laten gaan en ze geen lessen in zelfcontrole geven, dat wel beseffen? 

De volgende drie artikelen zijn erg leerzaam:

http://www.scientias.nl/zelfcontrole-nodig-even-de-mond-spoelen-met-suikerwater/75467

http://www.maudebbekink.nl/2013/09/zelfcontrole-toekomstig-succes/

http://www.moeilijkemensen.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=85:youngs-schemas-15-onvoldoende-zelfcontrole&catid=49:schemagerichte-therapie&Itemid=182

We leven in een ongestructureerde wereld: individuele zelfstudie op scholen, flexwerken via een uitzendbureau dus geen vaste aanstellingen meer, jongeren krijgen zelden nog een fulltime baan, inkomens zijn voor velen te laag voor het verwerven van een fatsoenlijke woning, organisaties zijn onbereikbaar en ondoorzichtig geworden, etc., etc., waardoor de frustratie onder mensen ongebreideld toeneemt.

En onze politieke leiders willen maar niet begrijpen dat voor de gemiddelde Nederlandse burger die ontwikkelingen ongewenst zijn. En voor velen zelfs ongezond zijn. 

In Groningen beeft de aarde al....

Laten we hopen dat niet in heel Nederland de controle wordt verloren en de vlam in de pan slaat.

Ach, ik hoor het ze al zeggen die jongens in driedelig grijs: "Nou, dan delen we toch suikerklontjes uit."

CITAAT:

Mandela's heroism is the heroism of a man who suffered so badly for what he thought of as freedom. And yet when he had the upper hand he has this incredible self-control and these incredible leadership qualities.

Bono

As a tennis player you can win and you can lose, and you have to be ready for both. I practised self-control as a kid. But as you get older they both - winning and losing - get easier.

Rafael Nadal

DIEREN

Zo trouw als een hond, zo sterk als een beer, honger als een paard, zo glad als een aal, hondsmoe, listig als een slang, koppig als een ezel, arm als een rat.

We herkennen onszelf in dieren. Althans, we dichten dieren menselijke eigenschappen toe.

Dierenliefhebbers wéten gewoon dat dieren een persoonlijkheid hebben. Dat wil zeggen, individuele dieren. Of ze ook menselijke eigenschappen hebben, weet ik niet. Is het niet eerder andersom? Ik bedoel dat mensen dierlijke eigenschappen hebben?

Of zijn alle levende wezens gewoon gelijk?

Een mug heeft zúlke kleine hersentjes, dat ze niet met het blote oog waarneem zijn. Is dat de reden dat ik een mug niet kan herkennen als een levend wezen dat gerespecteerd dient te worden? Want ik moet eerlijk bekennen dat ik vroeger met sardonisch genoegen op muggenjacht ging...

En als ik dat nu nog kon, zou ik dat nog steeds doen!

Terwijl ik een groter levend wezen van zijn levensdagen nooit iets zou aandoen.

Is dat omdat je daar wél iets individueels in herkent?

Veel dierenwetenschappers dachten dat dieren geen pijn voelen en geen emoties kennen. 

Ik heb dat altijd onbegrijpelijk gevonden. 

Vorige week zag ik op t.v. een stervende koe in haar stal, omringd door haar zusterkoeien, die om de beurt afscheid van haar kwamen nemen. Dat was zó ontroerend!

En neem een dier dat blij is. Zoals de koeien die dansend en springend de wei in mogen na een lange winter. Die blijheid is zó aanstekelijk!

Hoe kun je dat nou niet zien?

We spreken elkaars taal niet. En dat maakt het natuurlijk wel wat lastig en ondoorzichtig. Net als wanneer een Chinees mij in zijn eigen taal een verhaal zou vertellen. 

Maar ook dan vang je toch nonverbale signalen op?

Goede communicatie doet wonderen!

http://newswatch.nationalgeographic.com/2014/04/23/dogs-animals-pets-science-brains-diseases/?utm_source=Facebook&utm_medium=Social&utm_content=link_fb20140426ngnw-dogsci&utm_campaign=Content&sf2719549=1

http://www.scientias.nl/hoe-groter-het-brein-hoe-meer-zelfcontrole/100081

CITAAT:

Until one has loved an animal a part of one's soul remains unawakened.

Anatole France

I'm not an activist; I don't look for controversy. I'm not a political person, but I'm a person with compassion. I care passionately about equal rights. I care about human rights. I care about animal rights.

Ellen DeGeneres

I ask people why they have deer heads on their walls. They always say because it's such a beautiful animal. There you go. I think my mother is attractive, but I have photographs of her.

Ellen DeGeneres

In the long history of humankind (and animal kind, too) those who learned to collaborate and improvise most effectively have prevailed.

Charles Darwin

You can always tell about somebody by the way they put their hands on an animal.

Betty White

It is just like man's vanity and impertinence to call an animal dumb because it is dumb to his dull perceptions.

Mark Twain

It is difficult to obtain the friendship of a cat. It is a philosophical animal... one that does not place its affections thoughtlessly.

Theophile Gautier

VERVELING

Niets te doen....

Het is regenachtig. Tweede paasdag.

Niets op t.v.

Wat te doen?

Geen ouders (meer) te bezoeken.

Meubelboulevard hoeft niet (meer).

Plantjes voor het balkon doen we pas in mei.

Boek lezen: geen zin in.

Wát een landerigheid....

Help, ik heb een bore-out!

Stóp! Wat een gezeur.

"Als je je zit te vervelen, ga dat dan vooral ergens anders doen."

Oke, oke, laten we maar weer proberen er het beste van te maken dan. Hoe kunnen we van verveling iets positiefs maken?

Eerst maar eens de definitie:

"Verveling is een onaangenaam gevoel van lusteloosheid, van desinteresse, van hangerigheid, grenzend aan ergernis. Verveling treedt op als alle dingen die leuk en interessant zijn om te doen niet kunnen of niet mogen, en men toch geen  zin heeft om niets te doen. Verveling kan het gevolg zijn van een gebrek aan prikkels, of van prikkels die als saai, eentonig of repetitief ervaren worden."

Nou, dat klopt wel.

En nu?

Navelstaren? Gétver, geen zin in.

Nee, iets bedenken dat léuk is.

Of iets dat nuttig is.

Een combinatie van beide geeft het meest voldoening.

Wat kán ik?

Pfffff.....

O, ja! 

Weet je wat? Ik ga foto's bewerken!

Het nuttige met het aangename verenigen. En bovendien kan ik dat ook nog een beetje.

Aan de slag!

Met een aardig resultaat, ben er best een beetje trots op.

Maar ja, het gevoel van verveling blijft een beetje knagen.

"Omarm dat gevoel", zeggen deskundigen.

Hmmmm, ik weet het niet hoor....

CITAAT:

Boredom: the desire for desires.

Leo Tolstoy

He who seeks rest finds boredom. He who seeks work finds rest.

Dylan Thomas

Boredom can be a lethal thing on a small island.

Christopher Moore

BEZUINIGEN

Onze Minister-President is een grapjas....

Hij verklaart deze week met een doodserieus gezicht: "Voor alle Nederlanders blijft de keuzevrijheid in de zorg volledig gegarandeerd."

Hahaha, hilárisch!

De discussie gaat over de grotere macht die de zorgverzekeraars volgend jaar krijgen bij het aangaan van contracten met zorgaanbieders. 

Maar stiekum bedoelt onze MP met die verklaring dat Nederlanders volledige keuzevrijheid houden bij hun keuze voor een zorgverzekeraar. 

Hahaha, bijna nét zo grappig.

Ze zien mij al aankomen, die verzekeraars. 

Op grootafnemers in de zorg zoals ik zitten ze écht niet te wachten.

Nee, ik ben wel gedoemd om bij mijn verzekeraar te blijven. Als gemeenteambtenaar ben ik om meerdere redenen al ongeveer dertig jaar vastgeketend aan de IZA.

Dat was ooit een goede verzekering.

Maar tegenwoordig, en daar hoeven we dus écht niet op te wachten tot volgend jaar, moeten verzekeraars contracten afsluiten met zorgaanbieders. Álle individuele zorgaanbieders, ook de eerstelijns. Dus huisartsen, apothekers, fysiotherapeuten, tandartsen, etc.

De grote grap is nu, dat ze dat bijvoorbeeld bij apothekers ook nog eens doen voor afzonderlijke produkten.

Ik kan daarom bij mijn vaste apotheek, hier om de hoek, dus niet meer alles krijgen.

Ik wordt door de IZA voor verbandmiddelen verwezen naar een internetapotheek op 200 km afstand, en voor andere spullen naar een internetapotheek op 100 km afstand.

Mijn huisarts moet daarom voor mij recepten en machtigingen naar drie verschillende apothekers sturen.

Afgelopen week ging dat mis. Het recept voor een doorligwond ging donderdag naar mijn aloude apotheek. Vrijdag bellen ze: "Dit is een verbandmiddel, en dat kunnen wij niet leveren."

Dus ik vroeg om mijn huisarts even te bellen.

Tja, Goede Vrijdag hè. 

De verkeerde vrijdag om een huisarts te bereiken.

Gevolg: ik moet nu wachten tot dinsdag om de huisarts te bellen, moet dán ook bellen met de apotheek in het zuiden des lands, en krijg dan hopelijk woensdag de spullen per post toegezonden.

Een week lang wachten op mijn behandeling voor een doorligwond.

Maar het grote voordeel is natuurlijk wél dat de zorg hierdoor een stuk goedkoper wordt!

Láchen, joh!

CITAAT:

"Iets uit zijn verband trekken...."

The art of medicine consists in amusing the patient while nature cures the disease.

Voltaire

Always laugh when you can. It is cheap medicine.

Lord Byron

There is no medicine like hope, no incentive so great, and no tonic so powerful as expectation of something tomorrow.

Orison Swett Marden

COMPETITIE

Zouden ze winnen?

De jongens uit Espelo, bedoel ik.

Zouden ze de grootste hebben? Houtstapel voor het paasvuur, bedoel ik....

Competitie als nieuw element bij oude tradities.

Het bouwen van het paasvuur lijkt daardoor jammer genoeg meer een productieproces geworden, als ik die bouwsteigers zie.  

De vroegere romantiek wint het voor mij toch qua hartverwarmendheid. De combinatie van rituelen en tradities waar de hele dorpsgemeenschap bij betrokken was, maakt(e) van het paasfeest een samenhangende en veelbetekenende viering.

Het filmpje hieronder geeft daar een mooi beeld van (het is een oud filmpje, dus helaas van slechte kwaliteit):

http://www.youtube.com/watch?v=ZkUztOqI0B8&sns=em

Wat wint volgens u?

De hoogte van de houtstapel?

Of de instandhouding van de samenhangende tradities?

Er zijn voor- en nadelen aan competitie.

Het grootste voordeel van het "je meten aan elkaar" is toch wel het plezier. Plezier om goedmoedige strijd.

Het nadeel is dat competitie kan ontaarden in kwaadaardigheid.

Fanatisme maakt mensen lelijk.

Kijk naar sommige voetbalsupporters.

Kijk naar extremisten, uit welke hoek dan ook.

Ik hoop dat de mensheid zich ontwikkelt.

Leert van fouten.

En dat we competitie louter gaan zien als een spel.

Ik wens u vrolijk Pasen!

CITAAT:

Urbi et orbi:

Sancti Apostoli Petrus et Paulus, de quorum potestate et auctoritate confidimus, ipsi intercedant pro nobis ad Dominum.

('Mogen de heilige apostelen Petrus enPaulus, in wiens macht en gezag wij vertrouwen, zelf voor ons bidden tot de Heer.')

Amen.

Precibus et meritis beatæ Mariae semper Virginis, beati Michaelis Archangeli, beati Ioannis Baptistæ et sanctorum Apostolorum Petri et Pauli et omnium Sanctorum misereatur vestri omnipotens Deus et dimissis omnibus peccatis vestris, perducat vos Iesus Christus ad vitam æternam.

('Door de gebeden en de verdiensten van de heilige Maagd Maria, van de heilige aartsengel Michaël, de heilige Johannes de Doper, en de heilige apostelen Petrus enPaulus en alle heiligen, moge de almachtigeGod zich over u ontfermen, al uw zondenvergeven, en moge Jezus Christus u geleiden tot het eeuwige leven.')

Amen.

Indulgentiam, absolutionem et remissionem omnium peccatorum vestrorum, spatium verae et fructuosae pænitentiæ, cor semper pænitens et emendationem vitae, gratiam et consulationem sancti Spiritus et finalem perseverantiam in bonis operibus, tribuat vobis omnipotens et misericors Dominus.

('Moge de barmhartige Heer u kwijtschelding, vrijspraak en vergeving van al uw zonden, de ruimte van een ware en vruchtbareboetedoening, een altijd boetvaardig hart en verbetering van leven, de genade en wijsheid van de Heilige Geest en uiterste volharding in goede werken geven.')

Amen.

Et benedictio Dei omnipotentis: Patris et Filii et Spiritus Sancti descendat super vos et maneat semper.

('En moge dan de zegen van de Almachtige God: van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest op u nederdalen en daar altijd blijven.')

Amen.

VERDRAAGZAAMHEID

Hoe verdraagzaam mogen of moeten we zijn tegen onverdraagzaamheid?

Álle situaties, mensen, ideeën met een open geest benaderen.

Hoe goed bent u daar in?

Kunt u een debat aangaan en zowel de vóór- als de tégen-positie verdedigen?

Hoe zwart-wit bent ú in het omgaan met het vreemde?

 

Op Witte Donderdag zou Jezus volgens de overlevering het laatste avondmaal genuttigd hebben met zijn getrouwen, in de wetenschap dat hij verraden zou worden.

"Neemt en eet (dit brood), dit is mijn lichaam...".

In zijn tijd voldeed hij voor velen niet aan de verwachting. En hij vormde een gevaar.

Hij ervoer kennelijk de situatie als een gegeven, en droeg zijn idealen uit door er op de welbekende manier mee om te gaan.

Wat kunnen we hiervan leren?

Bijvoorbeeld door deze vragen te stellen:

Wanneer kunnen we het beste schikken in ons lot?

En wanneer kunnen we het beste opkomen voor onszelf?

Vooropgesteld natuurlijk dat we vrijheid van handelen hebben.

Mogen we ons leven verdedigen als we overvallen en aangevallen worden?

Mogen we de aanvallers verdedigen?

Mag een land zichzelf verdedigen ten koste van haar burgers?

Mag een land misdadigers doden?

Mogen we oordelen over anderen? 

Mógen of móeten we de zwakkere in de samenleving helpen?

Móeten we andersgezinden accepteren?

Als we een machtspositie bekleden, mogen we die dan gebruiken?

Mogen we onze belangen dienen ten koste van anderen?

Wat te doen met mensen die een gevaar vormen voor de samenleving?

En in huis-tuin-en-keuken situaties? Als het om ons persóónlijke belang gaat? Als een ander ons iets aandoet of ons tekortdoet?

In veel van die gevallen, als het om onrecht gaat, geeft de Wet daar duidelijkheid over. Maar die Wet hebben we niet verinnerlijkt.

We hándelen, primair of secundair, vanuit ons geweten.

Ons persoonlijke gevoel voor rechtvaardigheid is dan leidend. 

Soms leidt dat tot geven.

Soms tot nemen.

Maar hopelijk blijven die posities in evenwicht.....