Ik droomde dat ik sliep....
Ik droomde dat ik droomde.....
Ik droomde dat ik wakker werd.....
Klaarblijkelijk dromen we erg veel. Vijf tot zeven dromen per nacht, die 5 tot 45 minuten kunnen duren. En waarvan we de meesten weer vergeten....
We dromen dus gemiddeld zo'n twee uur per nacht. Ik kan me dat niet voorstellen.... Want volgens mij slááp ik vaak nog minder uren.
De dromen die ik onthoud, zijn de dromen bij het 's ochtends wakker worden.
Maar is er eigenlijk wel sprake van onthouden en vergeten?
Werkt ons bewustzijn als we slapen?
Want dat is toch nodig om te denken, en denken lijkt mij een noodzaak voor onthouden....
Of is het zo dat hersenen in de slaapstand voldoende aktief zijn om droombeelden om te zetten naar herinneringen?
Maakt het dan eigenlijk nog wel iets uit, of we ons leven slapend of wakend doorbrengen? Als je leven bijvoorbeeld zo slaapverwekkend rustig is dat er bijna niets gebeurt, dan kun je toch maar beter gewoon genieten van een rijk droom-leven?
Spannende dingen beleven?
Een romance met een knappe acteur. Vliegen naar de maan. Een treinreis met bizarre voorvallen. Een examen doen waar je niet voor geleerd hebt.
Als het maar geen nachtmerries worden....
Bij het ontwaken uit een droom heb ik er geen idee van hoe lang die heeft geduurd. Maar ook in waaktoestand is er regelmatig geen tijdsbesef. Wanneer je ergens zo in opgaat, dat je alles om je heen vergeet...
In zo'n moment van flow lijkt ook alles vanzelf te gaan.
Het leven om je heen gaat dan zijn eigen gang, zonder dat jij daar deel van uitmaakt.
En tóch gebeurt er dan van alles....
Binnen de (on)draaglijke traagheid van het bestaan.
A Dream of a Girl Before a Sunrise, Karl Brjoellov, ca. 1830-1833
GEDICHTEN:
Tijd
Ik droomde, dat ik langzaam leefde ....
langzamer dan de oudste steen.
Het was verschrikkelijk: om mij heen
schoot alles op, schokte of beefde,
wat stil lijkt. 'k Zag de drang waarmee
de bomen zich uit de aarde wrongen
terwijl ze hees en hortend zongen;
terwijl de jaargetijden vlogen
verkleurende als regenbogen .....
Ik zag de tremor van de zee,
zijn zwellen en weer haastig slinken,
zoals een grote keel kan drinken.
En dag en nacht van korte duur
vlammen en doven: flakkrend vuur.
De wanhoop en welsprekendheid
in de gebaren van de dingen,
die anders star zijn, en hun dringen,
hun ademloze, wrede strijd ....
Hoe kón ik dat niet eerder weten,
niet beter zien in vroeger tijd ?
Hoe moet ik het weer ooit vergeten ?
M. Vasalis
Ik droomde, dat ik langzaam leefde ....
langzamer dan de oudste steen.
Het was verschrikkelijk: om mij heen
schoot alles op, schokte of beefde,
wat stil lijkt. 'k Zag de drang waarmee
de bomen zich uit de aarde wrongen
terwijl ze hees en hortend zongen;
terwijl de jaargetijden vlogen
verkleurende als regenbogen .....
Ik zag de tremor van de zee,
zijn zwellen en weer haastig slinken,
zoals een grote keel kan drinken.
En dag en nacht van korte duur
vlammen en doven: flakkrend vuur.
De wanhoop en welsprekendheid
in de gebaren van de dingen,
die anders star zijn, en hun dringen,
hun ademloze, wrede strijd ....
Hoe kón ik dat niet eerder weten,
niet beter zien in vroeger tijd ?
Hoe moet ik het weer ooit vergeten ?
M. Vasalis
Uit: Parken en woestijnen.
A Dream Within A DreamTake this kiss upon the brow!
And, in parting from you now,
Thus much let me avow-
You are not wrong, who deem
That my days have been a dream;
Yet if hope has flown away
In a night, or in a day,
In a vision, or in none,
Is it therefore the less gone?
All that we see or seem
Is but a dream within a dream.
I stand amid the roar
Of a surf-tormented shore,
And I hold within my hand
Grains of the golden sand-
How few! yet how they creep
Through my fingers to the deep,
While I weep- while I weep!
O God! can I not grasp
Them with a tighter clasp?
O God! can I not save
One from the pitiless wave?
Is all that we see or seem
But a dream within a dream?Edgar Allan Poe
And, in parting from you now,
Thus much let me avow-
You are not wrong, who deem
That my days have been a dream;
Yet if hope has flown away
In a night, or in a day,
In a vision, or in none,
Is it therefore the less gone?
All that we see or seem
Is but a dream within a dream.
I stand amid the roar
Of a surf-tormented shore,
And I hold within my hand
Grains of the golden sand-
How few! yet how they creep
Through my fingers to the deep,
While I weep- while I weep!
O God! can I not grasp
Them with a tighter clasp?
O God! can I not save
One from the pitiless wave?
Is all that we see or seem
But a dream within a dream?Edgar Allan Poe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten