Stel, je staat op een bepaalde plek, en je kijkt vooruit; kun je dan hetzelfde zien als wanneer je daar achterom kijkt?
En wat nou als je het woord "plek" in de vorige zin vervangt door het woord "moment"?
Als je echter midden op zee bent, alleen, dan zie je rondom alleen maar water. Een heel wijde blik. Geen variatie, alleen het licht en het weer veranderen. Geen perspectief dus. Je blik wordt niet versmald, noch verbreed. Er bestaat geen verdwijnpunt.....
Je bent zelf het centrum van de wereld, en de norm aller dingen. Voortdurend. Maar zonder kompas heb je geen idee waar je naar toe gaat.
Vallen tijd en ruimte daar samen?
Kunnen de zeevaarders onder ons mij daar antwoord op geven?
Bijna veertig jaar geleden keek ik vanaf mijn werkplek op de negende verdieping van het toenmalige hoofdbureau van politie naar beneden op grote, oude bomen.
Nu woon ik op vijftig meter afstand van dat gebouw, en kijk ik vanuit huis óp naar diezelfde bomen en zie ik de achterkant. Althans, het is maar net hoe je het bekijkt: want misschien zie ik nu juist wel de voorkant. Voor en achter is afhankelijk van positie, tijdstip en beleving. Alleen boven en beneden is niet subjectief. Hoogteverschil is meetbaar.
Hoewel; hoogtevrees is wél een factor die meetelt bij het gevoel hoe hoog verheven je je waant ten opzichte van hetgeen je waarneemt.
Als jongere ziag ik dezelfde kleuren en beweging als nu wanneer ik oud ben; en toch ook weer niet. Er zijn namelijk veertig seizoenen gepasseerd. Jeugd, er bóven staan, sportiviteit, kracht, toekomst, argeloosheid, onervarenheid etc., zijn verwaaid. Daarvoor in de plaats zijn herinneringen gekomen. Ervaring, kennis, ándere vaardigheden. Rust en hopelijk een beetje wijsheid.
Door het verschil in perspectief ontstaat ook een verschil in waargenomen diepte en ruimte. Alsof je nú behalve naar het échte beeld óók naar een oude tekening zit te kijken, waarvan de lijnen een beetje zijn vervaagd. Een soort van dubbel-zien.
Alsof alles iets minder oppervlakkig is.
Wanneer je jong bent, weet je niet wat de toekomst brengt. Wanneer je oud bent, weet je vaak nog wel wat het verleden heeft gebracht.
De flat waar ik nu woon, stond er toen nog niet. De flat waar ik toen werkte, staat er nu nog steeds. Met een andere functie weliswaar. Alsof het hoofdbureau een beetje vertekend wordt weergegeven en in een verdwijnpunt is weggeraakt.
Alleen de eeuwenoude bomen zijn onveranderd.
Toch?
CITATEN:
Everything we hear is an opinion, not a fact. Everything we see is a perspective, not the truth.
I like to turn things upside down, to watch pictures and situations from another perspective.
The only thing you sometimes have control over is perspective. You don't have control over your situation. But you have a choice about how you view it.
Chris Pine
