Wat is tijd?
Is nú hetzelfde als de tijd van gisteren? Of die van morgen?
Hangt tijd samen met existentie?
Veel mensen zeggen tijd te kort te komen. Ze hebben méér dingen te doen dan hun dag aankan.
Maar als je helemaal niets meer te doen hebt, of niets meer kúnt doen, verdóe je dan je tijd? Kun je eigenlijk te véél tijd hebben?
Is dat niet meer een vraag van zingeving, dan van existentie? Of kun je die begrippen niet los zien van elkaar?
Ieder mens heeft recht op bestaan, vinden we in weldenkende landen.
"Zijn tijd is (nog niet) gekomen", zeggen we als iemand bijvoorbeeld een zwaar ongeluk heeft gehad.
Tijd is dus kennelijk ook een synoniem voor dood zijn. De uitdrukking impliceert ook dat dat iets is wat je overkomt, niet iets waar je een keuze in maakt.
Terwijl we wel volop keuzes maken in het leven, in hoe we onze tijd willen besteden.
En daarmee kennelijk ook voor een groot deel zelf onze kwaliteit van leven invullen en bepalen.
Legt daarmee de ons gegeven tijd dan levensopdrachten, eisen en verantwoordelijkheden op?
'Wat was er het eerst: de kip of het ei?'.
Is dat een vraagstuk van tijd?
Wanneer gaat tijd snel? Of juist langzaam? Of gelijk met de klok?
'Hij is een man van de klok', en zo iemand wordt vaak gewaardeerd om die kwaliteit. Maar is iemand die 'buiten' de tijd leeft niet nét zo te waarderen? Vanwege zijn/haar creativiteit, verbeeldingsdrang
etc. ?
 | herman finkers (@hermanxfinkers) |
|
Soms denk ik uren na en heb ik nog niks op papier, een andere keer bereik ik precies datzelfde in 5 minuten.#hermanfinkers
| |
CITATEN:
“the time is always right to do the right thing.” – Martin Luther King Jr.
Voordat je oud en wijs kunt worden, moet je eerst jong en onwetend zijn geweest.
2 opmerkingen:
Tijd is vooral een kwestie van prioriteit, vooral wanneer we menen ergens geen tijd voor te hebben....
En als je tijd te véél hebt, hoef/kun je dan geen prioriteiten stellen?
Een reactie posten