"Waar was ú op de dag van de vuurwerkramp?"
Ik vraag het nog regelmatig aan mensen.
En dan merk ik telkens opnieuw dat alle Enschedeërs heel indringende herinneringen aan 13 mei 2000 hebben. Vandaag, exact 15 jaar later, zijn de gedachten en gevoelens over die dag nog zo sterk, en de beelden op ons netvlies zo overweldigend, dat we wel mogen stellen dat we de gebeurtenis nooit meer zullen vergeten.
We zijn vol verhalen en verdriet.
Over ál die mensen die er niet meer zijn, over de bijna duizend gewonden, de tienduizend direct getroffenen en alle overige indirect getroffenen.
Een woonwijk die in één klap verdween.
Het verschrikkelijke geluid van de ontploffingen, de alles wegvagende drukgolf, de trillende grond, de kilometers ver weggeslingerde betonblokken, de enorme rookpluim.
Alsof er een zwaar bombardement was geweest.
Maar gelukkig hebben we de verhalen nog. De verhalen van de overlevenden. Verhalen over vroeger. Het oude Roombeek. De wijk waar ik als kind ook heb gewoond.
Laat de verhalen eeuwig voortleven.....
En gelukkig hebben we het prachtige, ontroerende gedicht van Willem Wilmink:
Enschede huilt
Enschede huilt
Een buurt, die wel veel zorgen had,
maar die ook vol verhalen zat,
vol humor en gezelligheid,
die buurt zijn we voor eeuwig kwijt.
(ter gelegenheid van de ramp in Roombeek op zaterdag 13 mei 2000)
door Willem Wilmink (1936-2003)
Een buurt, die wel veel zorgen had,
maar die ook vol verhalen zat,
vol humor en gezelligheid,
die buurt zijn we voor eeuwig kwijt.
Daar waar het vol van kinderen was,
verschillend van geloof en ras,
maar in hun spel gelijkgezind
loopt nu geen enkel kind.
In de oorlog stond de stad in brand
op Pathmos, Zwik en Hogeland:
meer dan een halve eeuw nadien
kun je daarvan nog sporen zien.
Nu is, in de heerlijke maand mei,
bij vogelzang, zo vrij en blij,
de stad opnieuw iets aangedaan
dat nooit en nooit voorbij zal gaan.
Arm Enschede, verberg je in
de armen van je koningin
en huil, want daar is reden voor
en huil dan maar aan één stuk door.
(ter gelegenheid van de ramp in Roombeek op zaterdag 13 mei 2000)
De plek in Roombeek waar ik als kind woonde.....
CITATEN:
Remember even though the outside world might be raining, if you keep on smiling the sun will soon show its face and smile back at you.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten