SUCCES

Succes: als je het iemand anders toewenst, bedoelen we vaak eigenlijk: "geluk!".

Als we van onszelf zeggen dat we succes hebben, bedoelen we te zeggen dat onze inspanningen tot een goed resultaat hebben geleid.

We kunnen op veel fronten succes hebben:

- een mooie carrière

- afgeronde studie

- een zinvol leven

- een gelukkig huwelijk

- goede opvoeding van onze kinderen

- iemand/iets geholpen uit altruïsme

- de staatsloterij winnen

- etc.,

Grappig hoe vaak een combinatie van inspanning en geluk leiden tot een mooi resultaat.

Maar daar komen nog een paar aspecten bij:

Citaten:

Champions aren't made in the gyms. Champions are made from something they have deep inside them: a desire, a dream, a vision -Muhammad Ali

If u really want something, & really work hard, & take advantage of opportunities, & never give up, u will find a way. -Jane Goodall

Determination, courage, self-confidence are keys to success. In all circumstances, we should remain humble, modest and without pride. ~ Dalai Lama

Maar ook:

CITAAT

 I have done my best: that is about all the philosophy of living one needs. ~Lin-yutang

VERGEVING

Hebt ú wel eens om vergeving gevraagd?

Ik nog nooit, aan niemand, in ál mijn 56 levensjaren niet.

Sorry gezegd, ja, misschien wel duizenden keren, maar gevraagd : "vergeef me alsjeblieft", néé.

Ik wil dat bij deze rechtzetten, en via het universum vragen mij te vergeven.

Voor mijn arrogantie, trots, hoogmoed, opdringerigheid, nieuwsgierigheid, bitsheid, afstandelijkheid, domheid, boosheid, botheid,  jaloezie, mijn lastig-zijn, en voor ál de dingen die ik nu vergeten ben te noemen.

Misschien heb ik het nooit eerder gevraagd, omdat ik weet hoe moeilijk het is om het te bíeden.

Er zijn, slechts een paar, vervelende dingen in mijn leven gebeurd die me zó diep hebben gekwetst, dat ik niet weet hoe ik de gevoelens daarover kan loslaten. 

"Tijd heelt alle wonden". Nou, ik geloof er niks van!

Excuses aanvaarden, símpel!

Maar vergeven, écht vergeven?

Er moet dus kennelijk iets gebéuren, om me te helpen om die mensen of situaties te vergeven.

Beredeneren, begrip opbrengen, rationaliseren, verdringen, ontvluchten, néé, dat werkt niet voldoende. Er blijft iets kriebelen in mijn ziel, waardoor het maar niet wil verdwijnen: de gekwetsheid, of de angst, of de boosheid....

Járen hou ik dat nu al in stand.

Misschien helpt het als ik mezelf om vergeving vraag voor die jarenlange vasthoudendheid?

CITAAT:

Forgiveness is a virtue of the brave. -Indira Gandhi 

Kennelijk ben ik niet dapper genoeg:).

Vraag aan het universum en aan alle mensen die hier ervaring mee hebben: 

Wat te doen?