"En Ik zeg ulieden: Bidt, en u zal gegeven worden; zoekt, en gij zult vinden; klopt, en u zal opengedaan worden (Mat. 7:7-8)."
Ons brein werkt razendsnel. Toch is zo'n bijbeltekst niet zo maar te bevatten. Het heeft mijzelf járen gekost, om een idee te krijgen waar dit vers over gaat. En dan nog kan ik alleen maar halfslachtig uitleggen in welke richting voor mij de betekenis ervan gaat. Namelijk dat, wanneer je er voor open staat, dátgene op je pad komt, dat je nodig hebt. Je krijgt bijvoorbeeld een signaal dat je op de goede weg bent. Of een antwoord op een vraag waar je al tijden mee rondloopt. En soms krijg je ook dingen die je helemaal niet wou, maar die achteraf toch iets bleken op te leveren, bijvoorbeeld een diep inzicht. Of persoonlijke groei. Want vaak duurt het even voordat dat tot je komt.
Net zoals energieën die elkaar aantrekken, positief en negatief, die wéét hebben van elkaar ook al zijn ze duizenden lichtjaren van elkaar verwijderd: als je het echt wilt, dan zullen vraag en antwoord elkaar vinden. Soms in een fractie van een seconde, en soms letterlijk in een eeuwigheid.
Zo zijn we bijvoorbeeld al jaren op zoek naar het zogenaamde Higgs-deeltje. Op zoek naar het wetenschappelijk bewijs voor het goddelijke. Of we dat ooit zullen vinden is maar zeer de vraag. Bestaat materie écht? Of bestaat onze werkelijkheid uitsluitend uit trillende energie? Wie kan de realiteit waarnemen? We kunnen als individu drie dimensies waarnemen, maar de wetenschap heeft er nu al élf aangetoond.
Onbegrijpelijk!
Ach, volgens mij is het heel simpel. Een ieder ziet wat 'ie wil zien. Of kán zien. En als je dan een weg zoekt naar je doel, dan weet je dat alle wegen naar Rome leiden. Maar om daar te komen, kiest iedereen het voor hem meest aangewezen pad. Ieder op zijn eigen tijd, en in zijn eigen tempo.
Echter, in het huidige computertijdperk duurt het al een eeuwigheid als de laptop er een minuut over doet om op te starten. Wachten leidt tot ergernis. We willen namelijk nú gelijk aktie en antwoorden. Verbindingen leggen. Snél!!
We leven dus in een wereld vol tegenstellingen. Een wereld waarin een minuut als een eeuwigheid kan aanvoelen. En tegelijkertijd het kunnen doorgronden van een bijbeltekst van enkele regels letterlijk jaren kan kosten.
Een minuut lege tijd, tegenover jaren denk-werk. En dan achteraf denken: "Waar is in godsnaam die tijd gebleven". Ik kan dan alleen maar concluderen dat vragen, zoeken, kennis en antwoorden grootheden zijn, die voorbij tijd en ruimte gaan. Ze overstijgen de waarde van woorden, van logica en van zekerheden.
Wat wéten we eigenlijk nog, als begrijpen van elementaire alledaagse dingen ons verstand te boven gaat?
En zo komen we al beredenerend min of meer vanzelf uit op de kwantumtheorie.
De theorie van het aller-kleinste.
Een aantal elementen spelen daarin een rol, zoals waarneming, waarschijnlijkheid, energie. En ook de zgn. verstrengeling:
Daarmee is voor mij de kwantumtheorie meer dan mysterieus. Spiritueel zelfs.
Spiritueel niet als goddelijk, maar als ontwikkeling van de geest. En als je dat idee los laat op onze externe geest, namelijk de computer, krijgen we dan geen onwaarschijnlijke, onbeheersbare processen?
De kwantumcomputer als apparaat dat tijdens zijn zoektochten zijn eigen weg gaat?
De huidige computers redeneren logisch. Ze kunnen op hun zoektochten alleen links- of rechtsaf. De nieuwe computers werken meer intuïtief. Niemand kan dus meer voorspellen waar ze in hun zoektochten zullen uitkomen. Of ze op den duur zelfs nog wel opdrachten accepteren.
Als wij de quantumtheorie met ons eigen brein al niet kunnen volgen, is het dan verstandig om onszelf uit te leveren aan onvoorspelbare machten binnen een quantumcomputer? Wat zou onze motivatie kunnen zijn om dat wél te doen?
Omdat 'ie dingen kan berekenen die we toch al niet snappen? Of leert ons dat juist iets nieuws?
Of omdat zo'n computer een -op menselijke maat- onmerkbare versnelling geeft van zoekresultaten?
Waar brengt ons dat?
En als we nu dan toch al de weg van het hogere bewandelen, laten we dan gelijk deze leer ook maar noemen: "Zo boven, zo beneden".
Dus ook: Zo binnen, zo buiten.
Als het zoeken binnen een computer zo veel sneller en meer onvoorspelbaar gaat dan in de huidige generatie computers, dan lijkt het mij ook zeer waarschijnlijk dat alles wat zich daarbinnen afspeelt, ook van buitenaf veel gemakkelijker gevonden kan worden. Dus overheden, hackers en andere geinteresserden zullen nog beter dan nu in staat zijn om ons zoekgedrag te volgen. Ze kunnen dan waarschijnlijk nóg verder onze privéwereld binnendringen.
Tot op ondeelbaar niveau.....
En wanneer hen dan niet aanstaat wat zij waarnemen, wacht ons dan een nieuw soort heksenjachten? Nieuwe kruistochten? Moderne inquisitie?
Of zullen hún quantumcomputers hen de júiste denkrichting tonen?
Dat valt allemaal nog te bezien.
"Zoeken we op!"
'Doorbraak in ontwikkeling kwantumcomputer door gebruik silicium'
CITATEN:
If quantum mechanics hasn't profoundly shocked you, you haven't understood it yet. Niels Bohr
Sci-fi has never really been my bag. But I do believe in a lot of weird things these days, such as synchronicity. Quantum physics suggests it's possible, so why not?
Old Newtonian physics claimed that things have an objective reality separate from our perception of them. Quantum physics, and particularly Heisenberg's Uncertainty Principle, reveal that, as our perception of an object changes, the object itself literally changes.
Marianne Williamson
Quantum computation is... a distinctively new way of harnessing nature... It will be the first technology that allows useful tasks to be performed in collaboration between parallel universes. David Deutsch
No one intuitively understands quantum mechanics because all of our experience involves a world of classical phenomena where, for example, a baseball thrown from pitcher to catcher seems to take just one path, the one described by Newton's laws of motion. Yet at a microscopic level, the universe behaves quite differently. Lawrence Kraus
Quantum physics thus reveals a basic oneness of the universe. Erwin Schrodinger
