Hoe lang kun je het in een moeilijke situatie volhouden?
Dat hangt voor een groot deel af van je geneigdheid om de oorzaak van problemen binnen dan wel buiten jezelf te zoeken. Het bijpassende woord hiervoor in de psychologie is attributie.
Mensen die de oorzaak van hun problemen buiten zichzelf leggen, zullen geneigd zijn om een zondebok te zoeken voor hun situatie. Vaak gaat het daarbij dan om zeer irreële omgevingsfactoren, zoals het weer, of de bus die te laat komt. Het kunnen echter ook ménsen zijn die als zondebok worden aangewezen. Die mensen kunnen daar zwaar onder lijden. Hen wordt dan iets verweten, waar ze eigenlijk part noch deel aan hebben.
Vooral in groepen zoals gezinnen, of werk, is dit funest. Een bijkomend probleem is bovendien dat wanneer de zondebok vertrekt, er onmiddellijk een nieuwe moet worden aangewezen door de groep. Dit is voor die groep de enige mogelijkheid om hun systeem in stand te houden. De hele groep spant samen om hun eigen wankele evenwicht te bewaren en blijft dus op zoek naar een externe factor, die de schuld kan krijgen van alles.
Wanneer je aan de andere kant echter erg geneigd bent om de oorzaak van problemen vooral binnen jezelf te zoeken, dan moet je je wapenen tegen de spanningen die dat van binnenuit oproept. Dat leidt vaak tot stress en heeft gevolgen voor je hele constitutie: hormonen als cortisol (die er in de oertijd voor dienden om te kunnen vechten of vluchten), zorgen voor een hoge mate van spierspanning. De innerlijke onrust en pijn richten zich dus vervolgens naar buiten. Gevolg: nekklachten, schouderklachten, hoofdpijn, et cetera.
Als je met een dergelijke persoonlijkheid dan ook nog eens de zondebok bent, dan heb je een dubbel probleem. In de eerste plaats krijg je de schuld van dingen waar je niks aan kunt doen. En in de tweede plaats richt de pijn daarover zich ook nog eens op jezelf.
Goed, je hebt dan twee opties in zo'n situatie. Of je gaat vechten, of je besluit om te vluchten. Als je hebt te maken met mensen met een externe attributie, dan heeft vechten geen enkele zin. Deze mensen zul je nooit met reële argumenten kunnen bereiken. Alleen hun eigen wereldbeeld telt voor hen, dat is heilig.
De enige oplossing is dan: bewaar je zelfbeheersing en vertrek. Zorg voor jezelf.
Je zelfbeheersing bewaren. Hoe doe je dat? Wat is daar voor nodig?
Doorzettingsvermogen?
Wilskracht?
Karaktersterkte?
Waardenbesef?
Impulsbeheersing?
Opvoeding?
Al die dingen kunnen een positieve uitwerking hebben op jezelf en op anderen. Mensen met deze eigenschappen zijn vaak erg succesvol.
Creëren rust, structuur. Maar het werkt dus op de lange termijn alleen als je je gevoelens zowel van buiten als van binnen onder controle hebt. Als je weliswaar je gedrag onder controle hebt, maar je gevoelens niet, dan saboteer je uiteindelijk jezelf. Uiterlijke rust en innerlijke rust horen hand in hand te gaan.
In de huidige hedonistische tijdgeest hebben veel mensen nogal moeite met inpulsbeheersing. Ze hebben niet geleerd hun verlangens onder controle te houden. En hun behoeftevervulling kan behoorlijk ten koste gaan van anderen.
Vooral van mensen die hun gevoelens goed onder controle houden terwijl ze tekort worden gedaan.
In situaties waarin je getergd wordt, is het van belang je gevoelens te onderkennen, te accepteren en te uiten. Om de innerlijke spsnning af te voeren. Maar dan wel op een manier die bij je past. Als je beheerst bént, moet je ook beheerst dóen! Pas je aan aan de omstandigheden en je mogelijkheden. Maar kom wél op voor jezelf. Wees assertief. Zelfbescherming is niet alleen een oerdrift maar ook een morele plicht. Want je bent een mooi mens en verdient het om je leven zo lang mogelijk vol te houden, in balans, geluk en gezondheid.
Dit leidt uiteindelijk tot
Survival of the fittest....
Survival of the fittest:
Vita da mamma, partly cloudy
CITATEN
I get those fleeting, beautiful moments of inner peace and stillness - and then the other 23 hours and 45 minutes of the day, I'm a human trying to make it through in this world.
