Een innige relatie met iemand hebben.
Bestaat er iets mooiers?
Gelijkwaardigheid. Wederkerigheid. In elkaar opgaan. Elkaars verwachtingen en behoeftes vervullen. Elkaar alles durven zeggen. En daarbij ervaren dat het goed is, genoeg is, ook al is het niet 100% perfect....
Intimiteit. Wat is dat eigenlijk?
Nou, ik weet zelf precies wanneer het er is, maar het omschrijven ervan vind ik ongelooflijk moeilijk. Ik kom niet verder dan een opsomming van ideeën erover, maar misschien is die toch wel de moeite waard van het delen....
Intimiteit beleef je samen in een soort van bubbel: er zit een cocon om jullie heen, en je vergeet de rest van de wereld.
Hoewel het fysieke aspect bijdraagt aan het ervaren van verbondenheid, is dat niet persé noodzakelijk. Intimiteit kan ook emotioneel of spiritueel van aard zijn. Zelfs op afstand. Je voelt je op de een of andere manier aan elkaar vastgeklonken.
Je hebt een 'klik' met elkaar.
Een klik hebben met iemand, wat is dat dan eigenlijk? Ik kan daar alleen maar het vage begrip 'energie' bij bedenken. Energie delen. Op hetzelfde spiritueel niveau; en dat woord niveau heeft volgens mij niets te maken met intellectualiteit. Kennis en intelligentie zorgen niet voor zielsverbondenheid: bij intimiteit gaat het er absoluut niet om wie de slimste is. Maar om vertrouwen. Een klik ontstaat alleen in wederkerigheid. En in vrijheid.
Gevoelens van verplichting en verantwoordelijkheid kunnen uiteraard uit liefde ontstaan. Ze zullen dan de intimiteit voeden. Maar dergelijke gevoelens zónder liefde leiden eerder tot overbelasting; een besef van eenrichtingsverkeer. En dat drijft mensen eerder uit elkaar dan naar elkaar toe. Alles wat ontstaat uit 'moeten' krijgt niet zomaar de kans om uit te groeien tot iets moois. 'Moeten' leidt eerder tot zielloosheid.
Gevoelens van verplichting en verantwoordelijkheid kunnen uiteraard uit liefde ontstaan. Ze zullen dan de intimiteit voeden. Maar dergelijke gevoelens zónder liefde leiden eerder tot overbelasting; een besef van eenrichtingsverkeer. En dat drijft mensen eerder uit elkaar dan naar elkaar toe. Alles wat ontstaat uit 'moeten' krijgt niet zomaar de kans om uit te groeien tot iets moois. 'Moeten' leidt eerder tot zielloosheid.
Moeten praten, moeten helpen, moeten vrijen, etc., dat is allemaal niet echt inspirerend en verbindend. Het werkwoord dat bij intimiteit hoort, is volgens mij 'willen'. Bij elkaar willen zijn. Willen genieten. Willen geven. Willen zorgen. Samen lachen. Huilen. Eten. Dezelfde smaak hebben. Normen en waarden.
Elkaar vinden....
Leuk vinden, mooi vinden, lief vinden, intrigerend, spannend, bijzonder vinden.
Liefdevolheid uit vrije wil.
CITATEN:
If you age with somebody, you go through so many roles - you're lovers, friends, enemies, colleagues, strangers; you're brother and sister. That's what intimacy is, if you're with your soulmate.
Communication is a continual balancing act, juggling the conflicting needs for intimacy and independence. To survive in the world, we have to act in concert with others, but to survive as ourselves, rather than simply as cogs in a wheel, we have to act alone.
Intimacy is not a happy medium. It is a way of being in which the tension between distance and closeness is dissolved and a new horizon appears. Intimacy is beyond fear.
