Verantwoordelijkheid houdt een verplichting in....
Het is moeilijk te leren hoe je verantwoordelijkheidsgevoel moet ontwikkelen, maar het is nóg moeilijker om te leren hoe je het weer moet loslaten.
Want wanneer en waarvoor ben je eigenlijk verantwoordelijk?
In veel gevallen is het een opdracht:
"Het is het principe dat individuen, organisaties en de gemeenschap verantwoordelijk zijn voor hun daden/handelingen en gevraagd kunnen worden deze aan anderen toe te lichten.
En het geeft de de verplichting om ervoor te zorgen dat iets goed verloopt; woorden als zorg, toewijding, effectiviteit en aansprakelijkheid spelen hierbij een rol."
Deze abstractie gaat overigens pas leven als er vanuit gevoel wordt gehandeld.
Een sterke gewetensontwikkeling en schuldgevoelens spelen hier in het westen veelal een rol. In derde-wereldlanden gaat het om overleven.
Kleine kinderen zijn daar vaak al verantwoordelijk voor dingen in een mate, die velen hier zelfs als volwassene niet halen.
Noodzaak speelt dus ook een rol bij de ontwikkeling van verantwoordelijkheidsgevoel.
Maar vooral: liefde. De wens om iets goed(s) te doen.
En vooral dat laatste maakt dat de ontvanger van een goede daad wéét dat de verleende dienst uit iets geheel anders voortkomt dan uit verplichting....
CITAAT
Character is how you treat those who can do nothing for you.
Voor C.
