En dat dat méér is dan een woordspelletje.
Nou ben ik best een bedachtzaam typetje, maar zelfs ik kan wel eens spontaan zijn. Ik bedoel: ik kan er wel eens iets uitflappen in gezelschap zonder te weten hoe dat zou kunnen overkomen bij een onbekende aangesprokene. Zal hij of zij begrijpen dat mijn opmerking grappig bedoeld was, of juist serieus, of lief, of kritisch?
Natuurlijk denk ik ook wel eens regelmatig na vóór ik iets doe, maar ik vraag me af of het begrip nadenken tot stand is gekomen omdat we ons realiseren dat ons denken vaak pas tot stand komt ná een aktie of gebeurtenis. Veel van ons handelen komt immers voort uit impulsen, reflexen en routine. Dat is biologisch noodzakelijk, want onze hersenen zouden overbelast raken als we alles bewust zouden doen.
En als we er bovendien van uitgaan dat veel dingen in ons leven bij toeval op ons pad komen, dan kunnen we ons afvragen in hoeverre wij zelf ons leven bepalen.
Maar als het dan inderdaad zo is dat we er vooraf niet zo veel over te zeggen hebben, kunnen we dan wel achteraf dingen bijsturen? Door na te denken over wat is gebeurd? Als we dingen herbeleven, zou dat nieuwe vragen kunnen oproepen. Reflectie laat ons misschien nieuwe dingen zien.
Dus al met al is mijn huidige leven nog niet zo verkeerd. De laatste jaren spelen zich weliswaar af binnen de veilige muren van mijn woning, maar mijn herinneringen aan een aktief 'vorig' leven, zijn nu aanleiding om er regelmatig eens goed over na te denken. Omdat ik niet zo heel veel anders te doen heb.
Eigenlijk is dat een rijkdom die niet veel mensen is gegeven. Iedereen is druk. Met een gevuld leven. En heeft weinig tijd om ná te denken. Achteruit te kijken.
Om er achter te komen of het verleden misschien aanleiding kan zijn voor nieuwe inzichten.
Ik zag afgelopen week op Facebook deze spreuk: “Alles wat je meemaakt brengt je rijker op je bestemming.”
Ik heb beide: én de ervaringen in het verleden, en het nadenken erover nú. Mooi toch?
Verleden en toekomst gecombineerd.
In het nu.
Geen idee wat mijn bestemming zal zijn. Ik heb geen specifieke doelen. Maar voorlopig gaat de reis gewoon voort. Hoewel. In mijn huis zal ik niet zo snel verdwalen; de wegen zijn bekend, en er staat nergens een bordje "verboden toegang " dat spanning zou kunnen oproepen.
Behalve dan nieuwe verlies-ervaringen. Want die zijn en blijven niet alleen vervelend maar ook eng. Verrijking? Verarming? Dingen die je liever niet meemaakt. Maar waarvan je weet: ze blijven komen.
Maar wat ook blijft komen, en waar ik erg blij mee ben, zijn ontmoetingen met nieuwe mensen.
Geluk en rijkdom zit in kleine dingen.
Wie de weg kan vinden naar mijn huis is van harte welkom.
Laat de wereld maar bij mij binnen komen.....!
CITATEN:
Wie durft te verdwalen, vind nieuwe wegen.
Erasmus
Erasmus
I love those who can smile in trouble, who can gather strength from distress, and grow brave by reflection. 'Tis the business of little minds to shrink, but they whose heart is firm, and whose conscience approves their conduct, will pursue their principles unto death.
By three methods we may learn wisdom: First, by reflection, which is noblest; Second, by imitation, which is easiest; and third by experience, which is the bitterest.
Your time is limited, so don't waste it living someone else's life. Don't be trapped by dogma - which is living with the results of other people's thinking. Don't let the noise of others' opinions drown out your own inner voice. And most important, have the courage to follow your heart and intuition.
