Maar wanneer je vaste kapster nét bevallen is van een prachtige zoon, en ze dus al even niet is geweest, tja, dan zit je wel mooi met de handen in het haar.
Goede raad is duur.
Dit gezegde ging in dit geval gelukkig niet op. Want ik kreeg onmiddellijk hulp aangeboden. Van iemand die vroeger kapster was en die wel even de schaar door mijn inmiddels flink aangegroeide haardos wilde halen.
Zo gezegd, zo gedaan.
Zíj blij met een tevreden gevoel over de geboden hulp, en ik hartstikke blij met mijn frisse look.
Zit ik nét op internet te lezen, dat het verlenen van diensten aan elkaar, ook wanneer dit vriendendiensten zijn, niet zómaar kan. Omdat er allerlei juridische haken en ogen aan kunnen zitten.
Het moet toch niet gekker worden....
Stel, jij moet naar de trein, ik rij jou er even naar toe, en jij vergoedt mij de benzine. Ben ik dan ineens een taxichauffeur met inkomen uit arbeid? Nou, als ik in de bijstand zou zitten, en wanneer jij me dat geld zou overmaken, dan zou ik daar wél een probleem mee kunnen krijgen.
Big brother.....
In het geval van een bijstandstrekker gaat het natuurlijk wel om gemeenschapsgeld. Maar dan nog. Is dit terecht? Of schieten we hierin dóór?
De regering bezuinigt op zorg. Mantelzorgers moeten maar méér de handen uit de mouwen steken. Nou, míjn mantelzorgers dóen al zo ongelooflijk veel voor mij. Allemaal gratis en voor niks. Gevolg: zíj staan op afknappen, en ik kan nooit iets terug doen. Dat voelt ongelijkwaardig. Want ik zou zó graag een wederdienst willen leveren. De éne dienst is de andere waard. Ook vriendschap is deels gebaseerd op ruilhandel.
Eénrichtingsverkeer leidt over het algemeen niet tot verbetering van relaties.
Nou voel ik mij nog niet volslagen waardeloos, omdat ik in de interactie nog steeds iets kan betekenen. Maar wát als er een moment komt dat dat niet meer zo zou zijn? Dan wordt het voor mijn omgeving steeds minder leuk om belangeloos iets voor mij te doen.
Zou de regering daar bij stil staan?
Mooie woorden als inclusie ten spijt?
Hou toch op!
Wanneer hoor je er nog bij?
Waar ligt díe grens?
Voor zieken? Werklozen? Verslaafden? Zwervers? Etc.
Is de waarde van een mens alleen nog uit te drukken in economische begrippen?
Macro-economisch lijkt dat wel zo te zijn.
Micro-inter-relationeel ligt dat gelukkig anders!
En daarom wil ik via dit stukje mijn dankbaarheid betuigen aan al die lieve mensen in mijn omgeving die altijd maar voor me klaarstaan!
Wie de schoen past, trekke hem aan.....
Xxxxxxf
CITAAT:
To give real service you must add something which cannot be bought or measured with money, and that is sincerity and integrity.
Be of service. Whether you make yourself available to a friend or co-worker, or you make time every month to do volunteer work, there is nothing that harvests more of a feeling of empowerment than being of service to someone in need.
