Mijn hoofd doet soms net zo vreemd. Ik ben dan aan het malen op gedachten en gevoelens, en dat gáát maar door, terwijl dat maalproces helemaal nergens toe leidt. Gemalen lucht. En natuurlijk altijd 's nachts. Geradbraakt ben je dan de volgende morgen.
Je zou toch denken dat ik nu op een leeftijd ben waarop ik geleerd zou moeten kunnen hebben hoe je daar mee omgaat. Maar nee hoor!
Schaapjes tellen, zegt u? Bèh!
Loslaten? Nou ja, ik ben een kreeft hoor! Dat kán ik dus helemaal niet.....
Als je op internet zoekt naar "gedachtenstromen stoppen", dan krijg je ontelbare hits. Met heel veel obligate tips. Alsof degenen die die adviezen geven, daar zelf baat bij hebben.
Volgens mij kun je alleen maar proberen je éigen methode te ontdekken......
Wat ik nu voor mezelf weet is dat ik zo'n nacht gewoon moet uitzingen. Laat maar gebeuren. Pas later, soms veel later, krijg ik nieuwe ingrediënten aangereikt om in mijn molentje te stoppen, en waar de radertjes dan wél grip op krijgen.Want dát gebeurt altijd: in een gesprek met iemand anders worden dingen helder, of een droom zet de situatie in een ander licht, een boek brengt me op andere gedachten, of ik krijg gewoon ineens een ingeving.
En ik weet ook dat het nemen van een wilsbesluit nooit voldoende is. Om zo'n maalprobleem op te lossen, moet ik altijd iets dóen. Aktie nemen.
Zodat mijn visie op het probleem, dus bij mij van binnen uit, verandert.
En het probleem uiteindelijk vaak verdwijnt.
Nou die nachten nog......
CITAAT:
When you are a mother, you are never really alone in your thoughts. A mother always has to think twice, once for herself and once for her child.
Keep all special thoughts and memories for lifetimes to come. Share these keepsakes with others to inspire hope and build from the past, which can bridge to the future.
