Tenzij je de staatsloterij wint natuurlijk, of de liefde van je leven vindt. Die dingen zetten je leven weliswaar ook op de kop, maar dan is het eenvoudiger om de vreugdevolle kant van zo'n gebeurtenis te zien.
Nee, ik bedoel natuurlijk het aanvaarden van een nare gebeurtenis.
Het overlijden van een naaste, een echtscheiding, het verliezen van je baan. Of ziekte. Van jezelf, of van je man, of van je vader.
Dergelijke dingen leggen een verstikkende deken over je heen, waardoor alles donker wordt.
Je kúnt gewoonweg niet meer zien wat er aan de hand is. De realiteit wordt letterlijk uit het oog verloren.
We willen soms alleen maar onder die deken blijven liggen, omdat die vreemd genoeg na verloop van tijd veilig gaat voelen. Maar soms ook willen we zó graag onder die deken wegkruipen dat de energie die dat kost, onze blik wegleidt van de realiteit.
Dat is wat hoop veelal doet met ons.
Zo kon ik zelf tot een paar dagen voor het overlijden van mijn doodzieke vader niet erkennen dat hij er al gauw niet meer zou zijn....
Aanvaarden van je lot, van de realiteit, is overigens niet hetzelfde als berusten.
Berusten is hetzelfde als onder die deken blijven liggen. En dat leidt uiteindelijk tot niets. Letterlijk.
Om te kunnen aanvaarden, moet je aktie nemen. Je moet iets dóen!
Je moet het een plek geven, zeggen "ze". Ik heb al best veel dingen moeten aanvaarden in mijn leven, maar heb nog steeds geen idee wat er met dat clichee wordt bedoeld.
Ik bedoel met "iets doen" dat het nemen van een aktie na verloop van tijd ervoor zorgt dat je het onaanvaardbare kunt zíen. De aanwezigheid ervan erkent, waardoor het je innerlijke ruimte geeft om stappen te zetten.
Aanvaarding is niet berusting, maar verinnerlijking van de gegeven situatie, waardoor je verder kunt.
Zélfs als dat het einde betekent.
Degene die het leven (of gezondheid, liefde, baan) los moet laten, gaat door naar een andere wezenstoestand. Die toestand is niet per definitie slechter, maar wel ánders. Onze gedachten erover bepalen de kleur ervan.
In mijn situatie bijvoorbeeld: het opgeven van mijn baan was een zwaar proces, ik moest erkennen dat ik iets dat levensvervulling gaf, niet meer kon. Maar daardoor ontstond ruimte voor een andere vreugdevolle bezigheid, namelijk deze stukjes schrijven.
En als je moeder ís overleden, of je vader gáát overlijden, práát dan over haar, met hem, huil, lach, schreeuw, steek een kaarsje op, zing een lied, of ga een eind fietsen. Wat dan ook.
Doe je ding, op jouw manier. Dóe iets.
Dan kan die deken t.z.t. weer in de kast.
CITAAT:
Loss is nothing else but change, and change is Nature's delight. Marcus Aurelius
When something comes to you, attach and enjoy it as intensely as you can. As the moment passes, detach and let it go. -J. Steinbeck
Give light, and the darkness will disappear of itself. -Desiderius Erasmus
