Overzicht

Een totaaloverzicht van alle stukjes vindt u op mijn eigen website onder Filosoofjes archief: http://dijktim.nl/index_9.htm, en volgende pagina's

woensdag 4 juni 2014

POSITIVITEIT






Positiviteit als filosofie.
Prachtig!

"All is well.....
Loving what is.....
Alles komt goed...."

Maar kán het ook? Kun je filosoferen vanuit positiviteit?



Om die vraag te kunnen beantwoorden, moeten we eerst weten wat filosoferen eigenlijk precies is.

Hier volgen een paar definities:


"Filosoferen is ’diep nadenken’..over achterliggende visies die ons gedrag sturen, bijv. vragen over het leven, mensen, politiek, wetenschap en geloof.

Filosoferen is ‘open nadenken’…buiten je eigen (voor-)oordelen om en deze bloot durven te leggen. Filosoferen vraagt om durven twijfelen aan je eigen ‘zekerheden’.

Filosoferen is ‘samen nadenken’..filosoferen vraagt om betrokkenheid bij anderen (oprechte interesse) en inleven in anderen, om zijn of haar visie te begrijpen. 

Filosoferen is ‘zelfstandig nadenken’…je eigen mening vormen, werken aan je eigen persoonlijkheid en niet zomaar alles aannemen wat je wijs gemaakt wordt..!

Filosoferen is ‘kritisch denken’…en ‘nuanceren’; van meerdere kanten hetzelfde vraagstuk bekijken (‘enerzijds…anderzijds..’). Er is niet één goed antwoord, maar er zijn meerdere mogelijkheden. Het ene antwoord kan tijdelijk zijn. Je mening wordt tussentijds bijgesteld, op grond van nieuwe argumenten."


Zo....
Conclusie: filosofie kan dus eigenlijk nooit alleen maar positief zijn.

En eigenlijk past het ook helemaal niet bij mijn levensmotto: "Alles is wat het is".
Ik bedoel daarmee dat je alles kunt beschouwen zonder een morele, ethische en/of gevoelswaarde. 
Mijn ziekte bijvoorbeeld, bestáát gewoon.
Ik hoef die ziekte niet te "omhelzen".
Het is aan de andere kant ook volkomen zinloos om er boos of verdrietig over te zijn. En natuurlijk bén ik dat wel eens, maar het helpt geen ene mallemoer om dergelijke gevoelens te hebben over iets wat je niet kunt veranderen.
Ik stop mijn energie liever in dingen die wél tot iets kunnen leiden.

Zo hebben we allemaal onze privé-overlevingsstrategieën.
En kennelijk is die bewuste strategie de júiste, tót het moment dat je merkt dat ie niet meer werkt voor jou. Dan moet je op zoek naar een andere....

Vandaag gaan mijn vriendinnen uit eten. Ik kan niet meer mee. Het leven is soms hard. Maar ook: het is wat het is! Ik kan oprecht genieten van het idee dat zíj gaan genieten van elkaars gezelschap en heerlijk eten. Omdat ik er zo'n vijfentwintig jaar bij ben geweest heb ik er een voorstelling van in mijn hoofd hoe het zal zijn vandaag. 
Er zal volop écht gefilosofeerd worden.
En heerlijk gegeten en gedronken.
Het zal zijn hoe het altijd was....
Maar dan zonder mij.

Het is niet anders!

Tegelijkertijd weet ik dat we alle vier sterke vrouwen zijn, die kunnen omgaan met verlies.

Verlies hanteren vanuit een positieve levenshouding. Dát werkt!
Rouwen om wat verloren is, maar ook vreugde houden over wat er wél is. 

Lieve vriendinnen: ik weet waar jullie zijn en in gedachten ben ik daar ook!

Geniet bij De Leest!
Drie sterren:). Eén ster voor ieder van jullie. 
En hartelijk dank voor de lieve bos bloemen!

Xxxf








CITAAT:

Try to be a rainbow in someone's cloud.-Maya Angelou


We have always been a rainbow in eachothers clouds - xxxf


ONDERDRUKKING

Vijfentwintig jaar Hemelse Vrede.....
Vijfentwintig jaar na het plein.

Ge-delete uit het collectieve geheugen van een collectieve samenleving? Een collectieve samenleving die destijds streefde naar meer individualiteit. 
Wat is er van overgebleven, van de idealen van de opstandelingen, de burgers?
Is de repressie verminderd?
Hebben machthebbers iets geleerd?
Of zijn elementen van de onderdrukking juist tot de cultuur gaan behoren? Het doden van meisjes-foetussen en -babies? Tibet? Oeigoeren? Lage lonen en andere uitbuiting? Geen vrijheid van meningsuiting? Beperking van toegang tot informatiebronnen? Een overheid die het leven op alle fronten dicteert? 
Wat is er gebeurd in vijfentwintig jaar?

Op heel veel plekken op de wereld zijn er sindsdien pleinen geweest. Waar mensen in opstand kwamen tegen onderdrukking. 
Sommige pleinen hebben geleid tot enige verandering. Sommige pleinen hebben daarentegen geleid tot nieuwe machthebbers. En sommige pleinen hebben de zittende machthebbers alleen maar versterkt in hun waanzin.

Onderdrukking bestaat zolang er mensen bestaan. Waarom houdt het nooit op?
Heeft onderdrukking soms enig nut??? Evolutionair gezien, bijvoorbeeld?
Of geeft een vrije samenleving als de onze juist veel meer individuele en collectieve groei-impulsen? 
En welk "systeem" werkt het beste voor mensen? Kapitalisme, liberalisme, socialisme, communisme? Een systeem waar stromingen elkaar in evenwicht houden?
Zoals in de natuur bijvoorbeeld.  Een gebied van hoge luchtdruk wordt afgewisseld met een gebied van lage luchtdruk.  Beiden zijn nodig voor groei van landbouwproducten. 
Voor een regenboog heb je zowel zon als regen nodig.....

Hier te lande zie je evengoed excessen. Tegenstellingen tussen rijk en arm. Verantwoordelijkheidsgevoel en solidariteit zijn niet altijd gelijkelijk bedeeld. Houdingen in het uiterste spectrum van "ik heb veel en daar blijft iedereen van af" tot "ik heb niks en jij zorgt maar dat ik wat krijg" creëren ongewenste tegenstellingen, waar vooral de hele grote hardwerkende en goedbedoelende middengroep de dupe van wordt.
Mensen staan daardoor onder druk. Hoge druk komt in beweging, soms met spanning en geweld. Bij een hoge-druk-pan moet je eerst het ventiel openmaken, voordat het deksel eraf kan. Anders ontploft de boel.
Heel eenvoudige natuurwetten.

Waarom snappen machthebbers dat niet?


















CITAAT:


Human rights are not only violated by terrorism, repression or assassination, but also by unfair economic structures that creates huge inequalities.

Pope Francis



If repression has indeed been the fundamental link between power, knowledge, and sexuality since the classical age, it stands to reason that we will not be able to free ourselves from it except at a considerable cost.

Michel Foucault