Betekent dit ook dat wanneer je weet wat je kunt verwachten, je niet teleurgesteld kunt raken?
Nou, neuh, toch?
Want ook al zit het leven vól verwachtingen en evenvele onverwachte teleurstellingen, het went nooit: elke nieuwe teleurstelling doet weer net zo veel pijn als de eerste......
Wanneer er iets gebeurt wat je niet verwacht.
Of als er iets niet gebeurt wat je wél had verwacht.
Maar ook als er iets negatiefs gebeurt dat je al verwachtte, kun je behoorlijk teleurgesteld zijn.
Bijvoorbeeld als je een progressieve ziekte hebt. Dan wéét je dat je achteruit gaat. Maar je hóópt natuurlijk van niet.... Want je hebt al zo veel last van uitval en pijn en je wilt niet nóg verder beperkt en afhankelijk raken. En als dat dan tóch gebeurt.....
Zo'n levensgebeurtenis, waarbij je een niet te vermijden verlies lijdt, daar heb je dan geen verweer tegen en geen enkele invloed op. Die gebeurtenis voltrekt zich, wát je ook doet.
Als er al verwachtingen zijn die je kunt managen of plannen, dan valt deze categorie daar beslist niet onder. De teleurstelling die er uit voortvloeit, kun je dan ook alleen maar proberen te verwerken.
Dus de kreet "no expectations, no disappointments" is volgens mij gewoon niet in volle omvang waar.
Waar die kreet wél voor werkt, dat zijn de kleine, onuitgesproken of irreële verwachtingen. Verwachtingen in de categorie: "Ik ruim altijd mijn vuile sokken op, dus ik verwacht dat mijn man dat ook automatisch doet". Of: "Ik zorg altijd voor mijn oude zieke moeder, dus als ik mijn zus daar om vraag, zal zij dat morgen wel doen". En: "Ik haal altijd koffie voor alle collega's, dus als ik druk ben zal iemand anders wel een keer een bakkie voor mij halen". En de ultieme: "Ik doe mijn werk altijd met volle inzet en gedrevenheid, dat zullen mijn collega's vast óók doen".
Nou, neuh, dus.....
Dingen die voor jouzelf volslagen vanzelfsprekend zijn, hoeven dat voor anderen kennelijk niet te zijn.
Die anderen lossen jouw verwachting niet automatisch in, en je blijft teleurgesteld achter.
Hoe ga je daar mee om?
En nog belangrijker: wat kunnen we ervan leren?
In de eerste plaats uiteraard dat alle mensen verschillend zijn. Met andere doelstellingen en prioriteiten dan jij. Verwachtingen zul je dus moeten afstemmen met elkaar. En dan komen ze soms uit, en soms niet.
"Wil jij voortaan je vieze sokken gelijk in de wasmand gooien als je ze uitdoet?" Dan heb je kans dat hij dat gaat doen. Maar doet 'ie het dan nog niet, stel dan je eigen prioriteiten en maak een afweging: ruzie of toch maar zélf opruimen?
Even los van dit stomme voorbeeld: volgens mij kun je bij elk geschil het beste eerst naar bínnen kijken bij jezelf en je afvragen wat je nastreeft, hoe belangrijk dat voor je is, wat je te winnen of verliezen hebt, en hoe je de zaak gaat aanpakken.
En er dan rekening mee houden dat er wel eens niet kan gaan gebeuren wat jij wilt.
You win some, you loose some.
Zonder verwachtingen geen teleurstelling.
Maar ook:
Zonder verwachtingen geen ambities.
Zonder verwachtingen geen verandering.
Zonder verwachtingen geen verbetering.
Zonder verwachtingen geen groei.
Zonder teleurstellingen geen levenslessen.
Teleurstellingen leren je om je je nieuwe uitdagingen en doelen scherper, preciezer en concreter te formuleren, en je verwachtingen te relativeren....
So, go girl !!
CITAAT:
The beauty is that through disappointment you can gain clarity, and with clarity comes conviction and true originality.
Burning desire to be or do something gives us staying power - a reason to get up every morning or to pick ourselves up and start in again after a disappointment.
