Als het klopt wat ik zeg in mijn vorige stukje dat normen voortkomen uit het collectief, welke normen zou ons huidige Kabinet dan hanteren als het gaat om de zorgzame samenleving?
Onze staatssecretaris mevrouw Klijnsma vertelde dat aow'ers hun inkomen zouden kunnen aanvullen door een moestuin te nemen. Op zo'n uitspraak wordt ze direct afgerekend, door media, politieke tegenstanders én haar eigen partijvoorzitter.
Ik ken mevrouw Klijnsma niet en weet dus niets over haar persoonlijke, individuele waarden. Maar toch intrigeert het me mateloos: hoe groepsprocessen inwerken op individuele idealen en overtuigingen, en dan nu in deze situatie in het bijzonder.
Van een staatssecretaris verwacht je toch minimaal een bovengemiddelde intelligentie. Én een uitstekend politiek inschattingsvermogen. Haar politieke partij staat er niet goed voor. Het nemen van politieke verantwoordelijkheid en de samenwerking met de VVD heeft de PvdA gemarginaliseerd.
Hoe kan het dan gebeuren dat een politiek kopstuk zó de fout ingaat?
Om een mogelijke verklaring daarvoor te vinden, geef ik nu eerst een, heel simpele, vergelijking: stel u begint vandaag in een nieuwe baan. De vergadering begint om 10.00 uur en u bent, uiteraard, ruimschoots op tijd. De zaal is leeg. En er komt de eerste minuten ook niemand. De twijfel slaat toe: ben ik wel op de goede plek? Gelukkig, ja hoor, daar komt de eerste collega. Om 10.15 uur is iedereen er en opent de voorzitter de vergadering.
Wat leert u daarvan?
Dat de bedrijfsnorm van uw nieuwe werkgever is dat vergaderingen een kwartier te laat beginnen en dat die norm nogal afwijkt van uw persoonlijke normen en waarden.
Het zal u nooit lukken om die bedrijfsnorm te veranderen, tenzij u zelf voorzitter wordt en de vergaderingen stipt op tijd laat beginnen. Je hebt (pas) invloed op de norm als je macht hebt.
Dan worden jouw waarden leidend voor de norm.
Als je geen macht hebt, dan is de norm leidend voor jouw waarden.
Conclusie voor de positie van mevrouw Klijnsma: ik gok erop dat haar persoonlijke waarden helemaal niet relevant zijn. In de eerste plaats is ze staatssecretaris en staat dus onderaan in de pikorde van het Kabinet. Bovendien is ze vrouw én ook nog eens gehandicapt. Het is dus zeer waarschijnlijk zo dat ze niet haar eigen verhaal vertelt, maar dat ze zich gedwongen voelde om een voorbeeld te geven dat haar door iemand anders is ingefluisterd.
Heeft ze zich laten gebruiken? Zelfs laten misbruiken? Stond er iets tegenover waar niemand weet van heeft? Of was ze te argeloos? We weten het niet....
Verkwanselt de PvdA zijn politieke idealen (normen) en laten de politieke kopstukken hun individuele waarden los?
We weten het niet.
Kernvraag: hoe hou je je persoonlijke waarden in stand in een systeem waar de normen afwijken?
Wat zijn eigenlijk waarden?
Nou, bijvoorbeeld:
Respect, kennis, wijsheid. macht, afwisseling, zelfvertrouwen, avontuur, innerlijke rust, vriendschap, intimiteit, spiritualiteit, zelfkennis, discipline, eerlijkheid, waardering, flexibiliteit, humor, liefde, loyaliteit, onafhankelijkheid, creativiteit, openheid, optimisme, plezier,
rechtvaardigheid, toewijding, tolerantie,
verantwoordelijkheid, vertrouwen, schoonheid, zingeving, zorgzaamheid,
persoonlijke ontwikkeling, succes,
zekerheid, ontspanning, bezit, gezondheid, integriteit, uitdaging,
gelijkwaardigheid, gehoorzaamheid,
eenvoud, bescheidenheid, samenwerken etc.
En dan gaat het bij die begrippen om je innerlijke drive, dus waar je vanuit je eigen motivatie naar streeft.
Het antwoord op die hierboven genoemde kernvraag lijkt me:
1- dat je de verschillen herkent
2- handelt vanuit standvastigheid
3- niet bang bent
4- prioriteiten stelt, keuzes maakt
5- de consequenties draagt.
Dat is in het dagelijks leven al gruwelijk moeilijk. Laat staan in slangenkuilen zoals de politiek.
Hoe overleven mensen een politiek bestaan?
Misschien zou het inderdaad wel helpen als ministers zich regelmatig even terugtrekken en een moment van bezinning in hun moestuin vinden.....
CITAAT:
Achievement of your happiness is the only moral purpose of your life, and that happiness, not pain or mindless self-indulgence, is the proof of your moral integrity, since it is the proof and the result of your loyalty to the achievement of your values.
Enlightened leadership is spiritual if we understand spirituality not as some kind of religious dogma or ideology but as the domain of awareness where we experience values like truth, goodness, beauty, love and compassion, and also intuition, creativity, insight and focused attention.
