Maar, nou is het probleem dat "all pigs are equal, but some pigs are more equal than others".
Heel veel Nederlanders voelen zich niet gelijk behandeld. We voelen ons vaak zelfs tekortgedaan. We zien dat de overheid en gesubsidieerde instellingen met geld smijten. In geldverslindende projecten en bodemloze putten wordt eindeloos geïnvesteerd. Het point of no return wordt standaard overschreden. En de burger, hij betaalde voort.....
Dat zet kwaad bloed.
We hebben het hier niet alleen over Betuwelijn, HSL, Fyra, noord-zuidlijn, vliegveld Twente, Vestia, vogelaarwijken, en toekomstige missers als schaliegaslocaties, fractals en ondergrondse opslag van olie e.d., maar ook over kleinschaliger kapitaalvernietiging.
Overheidsgebouwen worden voor miljoenen gerenoveerd, en onmiddellijk daarna verdwijnt de werkgelegenheid a.g.v. reorganisatie, realocatie en verhuizing van de dienst. AZC's worden gesloten, verloederen en moeten dan weer worden geopend. Pleinen krijgen nieuwe bestrating die binnen het jaar totaal verzakt is, telkens weer opnieuw.
Op micro-niveau zie je dat veel wordt geinvesteerd in asocialen, drugsgebruikers, draaideurcriminelen, beroepswerklozen etc. De kansarmen van onze samenleving. Hen valt niet altijd persoonlijk iets te verwijten. Vaak zijn er daadwerkelijk geen instrumenten beschikbaar om bij te sturen. Maar tóch: talloze overheden en instanties worden met heel ruime middelen ingezet op individuen, met -dus- niet altijd éénduidig succes. Welke criteria worden daarbij gehanteerd? Is er sprake van willekeur? De één krijgt wel hulp en de ander niet? En hoe ver ga je? En wat doe je als hulp bieden niet werkt, maar de samenleving last blijft houden van hen?
Zou meer dwang helpen? Of minder vrijblijvendheid?
Stellen we te hoge eisen? Of juist te lage? Zijn hulpverleners vakbekwaam genoeg?
Zijn we nog in staat om de samenhang te zien?
Goedwillende burgers zien te vaak voorbeelden van een aanpak die niet effectief is.
En die ongelijkheid in de hand werkt. En verongelijktheid.
Het wij- en zij-denken is ontstaan.
Hebben kansarmen dezelfde kansen als kansrijken?
Zijn u en ik gelijk? Of zelfs gelijkwaardig?
De zwakkeren zijn soms het sterkste. Bijvoorbeeld vanwege spierballentaal.
De sterkeren onderdrukken soms zwakkeren. Uit misplaatst machtsgebruik.
Soms ben je de zwakkere en soms ben je de sterkere.
Wie wilt ú zijn?
De rolstoeler of degene die de stoel moet aandrukken?
De minister of het gemeenteraadslid?
De ouder of het kind?
De dokter of de zieke?
De bewaker of de gevangene?
In welke rol en positie ben je het meest benijdenswaard?
CITAAT:
The worst form of inequality is to try to make unequal things equal.
My attitude to peace is rather based on the Burmese definition of peace - it really means removing all the negative factors that destroy peace in this world. So peace does not mean just putting an end to violence or to war, but to all other factors that threaten peace, such as discrimination, such as inequality, poverty.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten