Tijdens haar uitstapje, waarbij Aagje Z. min of meer per ongeluk op de bible-belt terecht kwam (zie: http://femdijkman.blogspot.nl/2014/06/the-good-bad-and-ugly.html ), had ze heel sneaky iets meegenomen in de paardentrailer. Iedereen vertrouwt een zwaar gehandicapte zonder meer op haar blauwe ogen en guitige glimlach, dus dat ging heel simpel. Haar vier vriendinnen hadden in elk geval niets in de gaten.
Een roze chevrolet met paardentrailer is een opzienbarende verschijning. De eerste politiesurveillance die ze tegenkwamen onderweg, stond er zó versteld van, dat ze helemaal vergaten om de auto met de vrouwen staande te houden voor controle. Dat kon uiteraard niet blijven goedgaan: via de regionale meldkamer ging namelijk een signalement uit, dus een tiental kilometers verderop moesten de vrouwen alsnog stoppen.
"Wat zit er in die trailer, mevrouwtjes?", vroeg een wat dikkige oudere hoofdagent. Hij droeg een bril met jampotglazen, dus het lag voor de hand dat Engel B. een brutaal antwoord zou geven. Ma Beker was haar net voor en zei waarheidsgetrouw: "Een hele grote mevrouw in een electrische rolstoel". Dat klonk zo ongeloofwaardig, dat de hoofdagent schuddebuikend de autopapieren teruggaf en gebood om door te rijden.
So far, so good....
Vijf vrouwen, waarvan minimaal drie in de overgang, moeten regelmatig een pauze inlassen.
Het tankstation bood uitkomst. Aagje werd uitgeladen en gezamenlijk gingen ze bij de shop naar binnen. Een run op de toiletten was onvermijdelijk.... De vijf, die hoge eisen aan hygiëne stelden, kregen ter plekke een hartverzakking. Zó smerig hadden ze nog nooit een w.c. gezien.
Goede raad is duur, en hoge nood veroorzaakt chagrijn, dus er ontstond een explosieve situatie.
Nu kwam de smokkelwaar van Aagje goed van pas! Ze vroeg Missy en Poekie om haar tas even open te doen. Die schrokken van de inhoud, maar Engel had een aansteker bij zich en zij deed niets liever dan er de fik insteken: evementenvuurwerk!
Ma Beker bracht iedereen in veiligheid, toen met een geweldige knal de ruimte werd schoongeblazen.
Oeps, even vergeten dat het een tankstation was! Dus binnen de kortste keren stond er een grote politiemacht om de vrouwen te arresteren. De eerder genoemde hoofdagent was er ook, volledig geschokt door het voorval. Daar stond de vrouw in de rolstoel. Ze bestond écht! Zijn hoofd ontplofte zowat.
De vrouwen moesten mee naar het hoofdbureau van politie, vanwege de bijzondere omstandigheden. De gewone oponthoudkamers waren voor Aagje namelijk te klein. Daar pastte ze niet in met haar rolstoel. Ze was aangewezen op een grotere ruimte en daarom ging ze regelrecht naar de cellengang, alwaar ze werd ingesloten in haar privé-verblijf......
*****
To be continued.....
*****
De moraal van dit verhaal:
Als mensen "in hokjes worden gestopt", gebeurt dat dan ook letterlijk?
Kun je gevangene van je eigen omstandigheden zijn?
Of zijn degenen met de hokjesgeest in hun bekrompenheid juist méér in hun vrijheid beperkt?
Orange is the new black, openingstrailer:
CITAAT:
It is better to be high-spirited even though one makes more mistakes, than to be narrow-minded and all too prudent.
Everybody that's living in this earth is living in a situation. It's not narrow-minded to the point where everybody is serious and nobody has a personality. I think people die telling jokes.
We need to give each other the space to grow, to be ourselves, to exercise our diversity. We need to give each other space so that we may both give and receive such beautiful things as ideas, openness, dignity, joy, healing, and inclusion.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten