Het is vakantietijd, dus we doen een spelletje!
"Ik ga op reis en ik neem mee: ......".
Oke, hier gaan we. Goed onthouden!
Een rolstoel, een rolstoeltaxi, een taxichauffeur, een begeleider, een wmo-taxipas, een ov-begeleiderspas, mijn telefoon, geld en papieren, een boeking via de website of via het niet-gratis telefoonnummer van Connexxion, medereizigers, een nekkraag, aangepaste kleding, een heleboel geduld, en een tas vol benodigdheden ivm mijn ziekte.....
U begrijpt het al; een reisje van 5 kilometer heeft heel wat voeten in aarde. Voor iemand zoals ik, die ernstig invalide is, welteverstaan. Vroeger sprong ik gewoon op de fiets en hoefde verder nergens over na te denken. Tegenwoordig kom ik zonder hulp het huis niet meer uit.
Ik vind het systeem van de gesubsidieerde regiotaxi's overigens geweldig: voor weinig geld wordt je van deur tot deur gebracht. En ja, de taxi is wel eens te laat en soms moet je kilometers om rijden vanwege medereizigers en je gaat over álle verkeersdrempels in de stad, maar het ergst van alles vind ik eigenlijk dat iedereen altijd klaagt. Busritten worden juist daardoor soms knap vervelend.
Mijn regiotaxi, Connexxion, was tot eind vorig jaar ook een valys-vervoerder. Valys is de organisatie die in opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport invaliden en ouderen tegen OV-tarief (althans binnen een zeer beperkt aantal kilometers per jaar) landelijk vervoert. Valys regelde tot dat moment zélf en rechtstreeks met door hen geselecteerde bedrijven alle taxiritten. Die bedrijven moesten aan zware eisen voldoen: nieuwe bussen, en de cauffeurs moesten specifieke opleidingen volgen. Dus ook Connexxion heeft daar zwaar in geïnvesteerd.
Vervolgens besloot Valys om een tussenpersoon in te schakelen: Transvision.
Zij regelen nu de taxiritten.
Er is een aanbesteding gedaan, met als gevolg dat Connexxion buiten de boot viel. Daar zijn inmiddels 40 taxichauffeurs ontslagen.
Het regionale vervoersbedrijf dat nu de ritten uitvoert heeft daarvoor nog geen enkele betaling ontvangen van Transvision.
Transvision daarentegen ontvangt tien euro per geboekte rit.
Voor mij persoonlijk was het gevolg van eea dat ik mijn zogenaamde solo-indicatie kwijtraakte. Solo-indicaties waren namelijk niet meegenomen in de aanbesteding. Dat betekent voor mij concreet dat ik het reizen met Valys niet meer aankan.
Een vreemde bezuiniging!
Mensen zien af van hun ritten, en blijven maar lekker thuis, taxichauffeurs worden ontslagen en vervoersbedrijven dreigen failliet te gaan omdat hun ritten niet vergoed worden.
Maar ja, gelukkig hebben we wel een bemiddelingsbureau opgetuigd met duurbetaald management en niet-gekwalificeerde callcentermedewerkers, dus dat zit wel goed.....
Dát soort dingen.
Wóedend word ik ervan!
Handenvol geld kost dit en een mooie voorziening wordt erdoor afgebroken.
Hoe kunnen we politiek en beleidsmakers leren dat je éérst moet nadenken over de mogelijke gevolgen van een besluit?
Want als we dan toch moeten bezuinigen, dan kunnen we dat beter verstándig doen.
Höllenboer - Busje komt zo :
CITAAT:
Disabled people need more invested in their education, housing, job training, transportation, assistive technology, and independent-living facilities. Governments earn back this investment - and more - by making people with disabilities economically productive citizens.
We shall not cease from exploration, and the end of all our exploring will be to arrive where we started and know the place for the first time.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten